قضا و کفاره
(426) اگر به واسطه بیماری یا عذر دیگری در ماه رمضان روزه نگیرد و پس از ماه رمضان عذر او برطرف شود، بنابر احتیاط واجب تا رمضان سال بعد قضای آن را بجا آورد؛ و چنانچه تا آن زمان از روی عمد قضای روزه را نگیرد باید علاوه بر قضای روزه برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد.
(427) اگر بیماری انسان چند سال ادامه پیدا کند و پس از بهبودی تا ماه رمضان آینده به اندازه قضا وقت داشته باشد، باید قضای رمضان آخر را بگیرد و برای هر روز از سالهای پیش یک مد طعام به فقیر بدهد و قضای آنها واجب نیست.
(428) اگر به علت بیماری یا حیض و یا نفاس روزه ماه رمضان را نگیرد و پیش از تمام شدن ماه رمضان بمیرد، لازم نیست روزه های او را قضا کنند؛ ولی اگر به علت مسافرت روزه نگرفته باشد و پیش از تمام شدن ماه رمضان بمیرد باید برای او قضا کنند.
(429) اگر میت به خاطر بیماری روزه ها را نگرفته باشد، قضای آنها در صورتی بر ولی او واجب میشود که بر خود او قضای آنها واجب بوده و بجا نیاورده است.
(430) سؤال: بیماری در اثر تجویز پزشک روزه های خود را نگرفته است، ولی پس از چند سال فهمیده که پزشک در تجویز خود اشتباه کرده است؛ آیا قضا و کفاره بر بیمار واجب است ؟
جواب: قضا واجب است، ولی اگر به گفته پزشک وثوق پیدا کرده کفاره واجب نیست لیکن کفاره تأخیر قضا را که برای هر روزه یک مد طعام است بدهد.
حج
(431) سؤال: در هنگام حج بیت الله الحرام از جمله مواردی که در هنگام احرام بر فرد محرم رعایتش لازم است، یکی عدم خارج نمودن خون از بدن، و دیگری بنابر قول بعضی علما نکشیدن دندان میباشد؛ با توجه به موارد فوق الذکر، افرادی که
.jpg)
