صفحه ۱۷

بدن که معمولا می‎پوشانند نگاه نکند؛ و لمس بدن غیرمسلمان نیز برای معاینه یا معالجه حکم بدن مسلمان را دارد، که در صورت ضرورت مانعی ندارد.

مراجعه به پزشک غیر هم جنس

(11) بیمار در صورت وجود پزشک هم جنس خود خوب است به پزشک غیر هم جنس مراجعه نکند، و اگر نیاز به نگاه یا لمس باشد واجب است به غیر هم جنس مراجعه نکند؛ مگر در صورتی که دسترسی به پزشک هم جنس مشکل باشد، و یا اینکه تشخیص بیماری توسط پزشک هم جنس ممکن نباشد.

(12) اگر مراجعه به پزشک هم جنس مستلزم عسر و حرج یا تشدید بیماری و یا تأخیر در بهبودی باشد مراجعه به پزشک غیر هم جنس مانعی ندارد، اما اگر می‎تواند بدون عسر و حرج به پزشک هم جنس مراجعه کند جایز نیست در صورت نیاز به نگاه یا لمس به پزشک غیر هم جنس مراجعه نماید.

(13) در مواردی که امکان مراجعه به پزشک هم جنس وجود ندارد و بیمار ناچار باشد به پزشک نامحرم مراجعه کند، اقدام به معالجه و معاینه برای پزشک جایز و گاهی لازم است؛ در این صورت اگر معالجه به نظر، لمس، گرفتن فشار خون و اقدامات دیگر متوقف باشد، برای پزشک بدون تجاوز از مقدار لازم و ضروری جایز است.

(14) سؤال: اگر بیمار به پزشک نامحرم مراجعه کند و به نگاه یا لمس نیاز باشد، آیا بر پزشک لازم است او را به پزشک هم جنس راهنمایی کند یا خیر؟

جواب: اگر پزشک از وجود پزشک هم جنس آگاهی دارد و می‎داند که بیمار از آن بی اطلاع است او را راهنمایی کند.

(15) سؤال: اگر پزشک هم جنس خیلی حاذق نباشد، آیا جایز است به غیر هم جنس حاذق مراجعه کرد؟

جواب: با توجه به خصوصیات بیماری - از جهت میزان خطر و شدت و ضعف آن - و نیز با توجه به مقدار آگاهی پزشک هم جنس، اگر مراجعه به او عقلایی نباشد

ناوبری کتاب