جواب: علم و عدم اعتراض بیمار کافی است. بلی اگر نمونه گیرنده خطا کند، در صورت عدم اخذ برائت ضامن است.
(337) سؤال: انجام رادیوگرافی (پرتونگاری) تشخیصی در مواردی که نیاز به تزریق ماده حاجب و یا سوزن زدن و نمونه برداری نسج از داخل بدن دارد، آیا نیاز به اخذ برائت کتبی دارد تا در صورت بروز عوارض، پزشک ضامن نباشد؛ یا رضایت ظاهری و شفاهی کفایت میکند؟
جواب: اخذ برائت شفاهی کفایت میکند؛ و برائت کتبی برای اثبات در مورد نزاع و اختلاف است.
(338) سؤال: با توجه به اینکه تشخیص بسیاری از بیماریها یا اختلالات به وسیله آزمایش امکان پذیر است و از طرفی امکان اشتباه در آزمایشگاه و تفسیر آزمایشها همیشه وجود دارد، در صورت اشتباه آزمایشگاه و در نتیجه معالجه اشتباه پزشک، مسئول خسارات و عوارض احتمالی کیست ؟
جواب: اگر خسارات و عوارض مستند به آزمایشگاه و نقص و نارسایی آن باشد، آزمایشگاه مسئول است؛ و اگر مستند به پزشک باشد پزشک مسئول است، مگر اینکه شرط عدم ضمان کرده باشد که در این فرض پزشک هم ضامن نیست.
(339) سؤال: در بسیاری از بیماریها پزشک دستور انجام رادیوگرافی، سی تی اسکن و نظایر آن را میدهد که مطمئنا (بخصوص برای بعضی افراد) مضر میباشد؛ ضمنا در خیلی از موارد گرچه گاهی ممکن است این آزمایشها باعث تشخیص قطعی نشوند، اما میتوانند همیشه کمک کننده باشند. به هر حال در فرض فوق مسئولیت پزشک در صورت ایجاد عوارض آزمایشها تا چه حدی است ؟ اگر پزشک جهت احتیاط در تشخیص یا رد یک بیماری احتمالی در هر بیمار مشکوکی دستور رادیوگرافی دهد، در صورت عدم هرگونه بیماری، آیا پزشک در ایجاد عوارض احتمالی و هزینه بیهوده درمان مسئول نیست ؟
جواب: در صورتی که پزشک بعد از دقت کامل تشخیص دهد که آزمایش لازم و اهمیت دارد و در عین حال بیمار یا ولی او را از عوارض احتمالی آن آگاه سازد و شرط عدم ضمان کند، پزشک هیچ مسئولیتی ندارد.