آیت‌الله منتظری

فصل اول: معاینه و درمان پزشکی

نگاه به نامحرم

(1) نگاه کردن مرد به بدن زن نامحرم - چه با قصد لذت یا بدون آن - حرام است؛ و نگاه کردن به صورت و دستها - تا مچ - نیز به قصد لذت حرام می‎باشد، هرچند بنابراحتیاط بدون قصد لذت نیز نگاه عمدی نکند. زن نیز بنابر احتیاط به بدن مرد نامحرم نگاه نکند؛ ولی اگر پزشک برای معاینه یا درمان ناچار باشد نگاه کند به مقدار ضرورت مانعی ندارد.

(2) نگاه مرد به بدن زنان غیر مسلمان - در صورتی که مفسده نداشته باشد- اشکال ندارد؛ گرچه احتیاط آن است که به اعضایی که معمولا آن را می‎پوشانند نگاه نکند؛ مگر هنگام درمان به مقدار ضرورت.

(3) اگر پزشک برای درمان ناچار باشد به عورت شخصی نگاه کند بنابراحتیاط واجب در صورت امکان باید آینه ای را در مقابل گذاشته و در آن نگاه کند؛ ولی اگر چاره ای جز نگاه کردن به خود عورت نباشد اشکال ندارد.

لمس بدن نامحرم

(4) لمس بدن نامحرم حرام است؛ ولی اگر پزشک برای معاینه یا درمان ناچار شود بدن نامحرم را لمس نماید و مراجعه به پزشک هم جنس یا محرم دشوار باشد اشکال ندارد؛ و در این موارد در صورت امکان پزشک معالج باید از دستکش استفاده کند یا از روی لباس اقدام کند؛ ولی در صورت ضرورت و ناچاری لازم نیست.

(5) لمس بدن بیمار نامحرم توسط پزشک، از روی لباس بدون قصد لذت و ترتب مفسده دیگر مطلقا جایز است؛ چه در حال ضرورت باشد یا در غیر حال ضرورت.