آیت‌الله منتظری

گفتار سیزدهم: پرسشهایی درباره معاد

استاد: ایمان به معاد و یادآوری زندگی پس از مرگ در همه لحظات حیات بشر آثار مثبتی را در زندگی او به همراه دارد، این ایمان و یادآوری باعث می‎شود که آدمی در انجام وظایف خود تلاش و کوشش فراوان نماید؛ زیرا می‎داند که هیچ عملی حتی اگر به اندازه ذره ناچیزی باشد از او ضایع نمی شود، چرا که خداوند حسابگری دقیق و دادگر است که از پنهان و آشکار همه چیز باخبر است، ایمان به رستاخیز به انسان نوید زندگی جاوید را می‎دهد و انسان را برای آبادی آن زندگی به تلاش وامی دارد؛ زیرا که او می‎بیند با مرگ قدم در مرحله ای از زندگی می‎گذارد که به مراتب از زندگی در این دنیا وسیع تر و عالی تر است. از طرف دیگر تلاش می‎کند که در حق دیگران ظلم و ستمی روا ندارد و گرد گناه جمع نشود؛ چون که باور دارد به حساب او دقیقا رسیدگی خواهد شد. انسان معتقد به معاد تمام دستورات دینی خود را به خوبی انجام می‎دهد و از احسان و نیکی به مستمندان دریغ نمی نماید.

و بدین ترتیب در جامعه ای که روح معاد باوری حاکم است دیگر جرم و جنایت و تبعیض و گرانفروشی و بی عدالتی و فقر وجود ندارد؛ این که می‎بینیم در تمام جوامع انسانی این مسائل وجود دارد و روز به روز بر مقدار آن افزوده می‎شود، به خاطر نبود روحیه اعتقاد به حساب و کتاب و معاد است. قرآن مجید در این زمینه می‎فرماید:

"آیا کسی که روز جزا را پیوسته انکار می‎کند مشاهده کردی، او همان کسی است