صفحه ۸۸

"بازگشت همه شما به سوی اوست، خداوند وعده حقی داده، او خلق را آغاز کرد سپس آن را باز می‎گرداند، تا کسانی را که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند به عدالت جزا دهد و برای کسانی که کافر شدند نوشیدنی از مایع سوزان و عذاب دردناکی وجود دارد، به خاطر کفری که می‎ورزیدند." سوره یونس (10): آیه 4.

معاد در قرآن مجید

رضا: نقش قرآن در برابر مسأله معاد چگونه است و با چه بیانی با این مسأله برخورد کرده است ؟

استاد: در قرآن مجید بعد از مسأله توحید که اساسی ترین مسأله در تعلیمات پیامبران است، مسأله معاد و آثار تربیتی آن در درجه اول اهمیت قرار داشته و بیشترین آیات را بعد از خداشناسی به خود اختصاص داده است. نامهائی که در قرآن برای آن روز بزرگ ذکر شده بسیار زیاد است و هرکدام بیانگر حادثه ای از حوادث آن روز است و در زیر هر یک از این نامها رازی نهفته است، معروفترین نام آن روز که 70 بار در قرآن تکرار شده "یوم القیامة" است که حکایت از رستاخیز عظیم انسانها و قیام عمومی بندگان می‎نماید.

برخی از نامهای دیگر آن حادثه عبارت است از: "یوم الحسرة"، "یوم الندامة" به معنی روز پشیمانی و حسرت، "یوم الفراق" روز جدائی، "یوم المحاسبة"، "یوم المسألة" روز حسابرسی و پرس وجو، "یوم الدین"، "یوم الفصل"، "یوم الحکم" روز جزادهی و حل و فصل مسائل و تعیین حکم؛ چه خوب است برای بیدار شدن از خواب غفلت و غرور و مهار کردن نفس سرکش لحظه ای در این نامها اندیشه نموده و وضعیت خود را در آن روز که همگی در پیشگاه خداوند عادل حاضر می‎شویم در نظر بگیریم.

بحث های قرآن در مورد معاد گاه به صورت برهان و استدلال است و گاه به صورت سخنان کوبنده ای که از شنیدن آنها مو بر بدن انسان راست می‎گردد و لحن

ناوبری کتاب