ولی آن کس که به خداوند و حکمت بی پایان او ایمان دارد، زندگی این جهان را مقدمه ای برای زندگی جاویدان سرای دیگر میداند.
قرآن مجید در یک جمله کوتاه و پر مغز میفرماید:
"آیا گمان کردید که شما را بیهوده آفریده ایم و شما به سوی ما باز نمی گردید". سوره مؤمنون (23): آیه 115.
ب - برهان عدل:
دقت در نظام هستی و قوانین آفرینش نشان میدهد که همه چیز آن حساب شده است و هر چیزی در جای خود قرار گرفته است و از طرف دیگر خالق این جهان نیز دادگر و عادل است و خود به بندگانش دستور داده است که در این جهان زندگی خود را بر اساس عدالت استوار سازند و از هرگونه ستمی اجتناب نمایند، و در این راه پیامبران را فرستاده که مردم را به راه خیر و صلاح دعوت نموده و از شر و فساد بازدارند. در این میان گروهی سراپا مطیع و فرمانبردار احکام الهی بوده و از مسیر دین و انسانیت منحرف نشده و برگرد آلودگی ها و ناپاکی ها نچرخیده اند، اگر تمام جهان را به آنها بدهند حاضر نیستند در حق موری ضعیف ستم روا دارند، اما گروهی دیگر غرق در آلودگی ها و ستم به دیگران شده و رفتارشان طوری است که گویا اصلا از طرف خدا برنامه ای برای آنان نیامده است، افرادی که از کشتن و سوزاندن انسانها احساس لذت مینمایند و اگر بر سر سفره آنها سر بیگناهی بریده نشود دست به غذا نمی برند و فریاد و ناله انسانهای مظلوم برایشان بهترین نغمه و موسیقی است، آیا عدل خدا اجازه میدهد که این دو گروه با هم یکسان باشند؟ قطعا پاسخ منفی است و بین این دو گروه نزد خدا تفاوت وجود دارد؛ از طرف دیگر شکی نیست که در این دنیا هر یک از این دو گروه به تمام پاداش و یا سزای خود نمی رسند، بنابراین به واسطه حکمت خدا باید جهان دیگری باشد که نیکوکاران پاداش کامل اعمال و کردار خوب خود را و ستمگران و بدکاران کیفر بدکاری خود را ببینند، آن جهان همان رستاخیز و معاد است. در این باره قرآن کریم میفرماید: