آیت‌الله منتظری

بعد از مدتی سکوت دوباره فرمود: مانند کسی است که با پیامبر اسلام (ص) همراه بوده باشد.

در برخی دیگر از روایات گفته شده: کسی که در انتظار ظهور آن حضرت باشد مانند شمشیرزنی است در راه خدا، و یا گفته شده مانند کسی است که در کنار پیامبر شهید شود.

از این سخنان استفاده می‎شود که بین مسأله انتظار ظهور حضرت و جهاد و مبارزه با دشمن نوعی ارتباط وجود دارد.

"انتظار" معمولا به حالت فردی گفته می‎شود که از وضع موجود ناراحت است و برای ایجاد وضع بهتری تلاش می‎کند، مانند بیماری که انتظار بهبودی را می‎کشد یا پدری که پس از سالها دوری از فرزندش در انتظار بازگشت وی از سفر است. بدین جهت مسأله انتظار حکومت حق و عدل حضرت مهدی (عج) و قیام آن مصلح جهانی با دو مطلب همراه است:

1 - مخالفت و بیگانگی با گسترش ظلم و سرکشی و طغیان.

2 - اراده و تصمیم بر جایگزین کردن وضع بهتر که در آن عدالت حکمفرما باشد.

اگر این دو جنبه در روح انسان به صورت ریشه دار رسوخ پیدا کند سرچشمه دو نوع رفتار ادامه دار خواهد شد: یکی مبارزه و درگیری با عوامل ظلم و فساد و ترک هرگونه همکاری و هماهنگی با آنها، و دیگری خودسازی و جلب آمادگی های جسمی و روحی و مادی برای تشکیل آن حکومت واحد جهانی و مردمی.

متنظر واقعی و کسی که بر اساس حدیث ذکر شده در خیمه امام عصر(عج) قرار گرفته، یعنی در مرکز ستاد فرماندهی او قرار دارد، نمی تواند فردی غافل و بیخبر و بی تفاوت باشد؛ من اگر ظالم و ستمگرم چگونه می‎توانم در انتظار کسی باشم که طعمه شمشیرش خون ستمگران است. انتظار آمدن یک دوست مسافر از سفر و انتظار فرارسیدن فصل برداشت میوه از درخت و دروکردن محصول، همگی آمیخته با یک نوع آمادگی است؛ در یکی باید خانه را تمیز و مرتب کرد و وسائل پذیرائی را فراهم ساخت و در دیگری باید ابزار لازم مثل داس و تراکتور را مهیا نمود؛ پس کسانی که انتظار قیام یک مصلح بزرگ جهانی را می‎کشند در واقع منتظر