آیت‌الله منتظری

5 - حضرت محمدبن علی معروف به امام محمدباقر(ع)

نامش "محمد"، لقب وی "باقرالعلوم" یعنی شکافنده دانشها، و کنیه اش "ابوجعفر" می‎باشد؛ پدرش "حضرت سجاد(ع)" و مادرش "فاطمه دختر امام حسن مجتبی" بود. اول ماه رجب سال 57 هجری در شهر "مدینه" متولد شد و در سال 95 هجری یعنی در 38 سالگی به امامت رسید؛ و چون در اواخر عمر آن حضرت دستگاه بنی امیه دچار ضعف و از هم پاشیدگی شده بود، حضرت توانست با استفاده از این فرصت معارف و احکام اسلامی را برای مردم بیان کرده و شاگردان فراوانی تربیت نماید. وی در سال 114 هجری در سن 57 سالگی در روز هفتم ماه ذی الحجه به شهادت رسید و در قبرستان "بقیع" در "مدینه" به خاک سپرده شد.

6 - حضرت جعفربن محمد معروف به امام جعفر صادق (ع)

نام آن حضرت "جعفر" ولقب وی "صادق" و کنیه اش "ابوعبدالله" است، پدرش "امام باقر(ع)" و مادرش "ام فروه" از زنان پرهیزکار آن عصر می‎باشد. حضرت در 17 ربیع الاول سال 83 هجری در "مدینه" به دنیا آمد و در سن 32 سالگی به امامت رسید. ایشان سراسر عمر خویش را وقف تعلیم و تربیت هزاران شاگرد نمود و درهای علوم اسلامی را به روی مسلمانان گشود، به طوری که نزدیک به چهار هزار نفر از حضرت حدیث نقل کرده و عده ای از آنها به مقام والائی در دانش رسیدند. "جابربن حیان" پایه گذار علم شیمی، "هشام بن حکم" دانشمند کلام و علم اصول عقاید از جمله این افراد هستند؛ ایشان در سال 148 هجری توسط "منصور دوانقی" یکی از شاهان بنی عباس مسموم شد و در روز 25 شوال در سن 65 سالگی چشم از جهان فروبست. عمر این امام بزرگوار در میان امامان شیعه از همه بیشتر بوده است و به همین جهت حضرت را "شیخ الائمة" گویند. وی در قبرستان "بقیع" در کنار پدر گرامیش امام باقر و جدش امام سجاد و عمویش امام حسن مجتبی (ع) به خاک سپرده شد.