صفحه ۷۳

می‎باشد. یکی از القاب مشهور آن حضرت "مجتبی" و کنیه اش "ابومحمد" است. حضرت هفت سال از دوران کودکی خود را کنار پیامبر(ص) گذراند و سپس سی سال در کنار پدرش حضرت علی (ع) زندگی کرد. درسن 37 سالگی به مقام امامت رسید و پس از ده سال زندگی پرحادثه در سال 50 هجری در سن 47 سالگی مسموم و شهید شد و در شهر "مدینه" در قبرستان "بقیع" به خاک سپرده شد.

3 - حضرت امام حسین (ع)

روز سوم شعبان سال چهارم هجری به دنیا آمد، و مدت 46 سال در کنار برادرش امام حسن (ع) زندگی کرد. در سال 50 هجری و در سن 47 سالگی بعد از رحلت امام حسن (ع) به مقام امامت رسید. در سال 60 هجری به دعوت مردم کوفه برای مبارزه با حکومت یزید که فردی جنایتکار بود از مدینه به طرف مکه و از آنجا به طرف کوفه حرکت کرد، اما مردم کوفه دست از یاریش برداشتند و حضرت و یاران و بستگانش در سرزمین کربلا در روز دهم ماه محرم (عاشورا) سال 61 هجری توسط یزیدیان به شهادت رسیدند. مرقد این امام بزرگوار در شهر "کربلا" قرار دارد. لقب آن حضرت "سیدالشهداء" و کنیه اش "ابوعبدالله" است.

4 - حضرت علی بن الحسین معروف به امام زین العابدین (ع)

در روز پنجم یا پانزدهم ماه جمادی الاولی سال 36 و یا 38 هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشود. پدرش "امام حسین (ع)" و مادرش بنابر قولی "شهربانو" نام داشت. وی در سال 61 هجری پس از شهادت پدرش به امامت رسید؛ او فردی عابد و زاهد و رهبری دوراندیش بود. معروفترین لقب های وی؛ "سجاد" یعنی زیاد سجده کننده و "زین العابدین" به معنای زینت عبادت کنندگان، و کنیه اش "ابومحمد" می‎باشد. "صحیفه سجادیه" که مجموعه ای از دعاهای پرمغز است از یادگارهای آن حضرت می‎باشد. وی در 25 ماه محرم سال 95 هجری در سن 57 یا 59 سالگی توسط حکومت بنی امیه مسموم و به شهادت رسید، قبر آن حضرت در قبرستان "بقیع" در شهر "مدینه" می‎باشد.

ناوبری کتاب