مسافرت نماید و بر سر کار خود حاضر نشود برای خود جانشین تعیین میکند و هیچ گاه راضی نمی شود که آن جمعیت را بدون سرپرست و مدیر قرار دهد. حضرت موسی (ع) که برای گرفتن آیات الهی چند روز از میان قوم خود بیرون رفت برادرش هارون را به جای خود قرارداد. پیامبراکرم (ص) نیز به این نکته کاملا توجه داشت و اهمیت زیادی برای آن قائل بود به طوری که هر منطقه ای در جنگها به دست مسلمانان فتح میشد فورا برای آنجا حاکم و زمامداری تعیین میکرد، وقتی همراه سپاهی به جنگ میرفت برای مدیریت شهر مدینه کسی را قرار میداد و اداره اجتماع را به وی واگذار میکرد، حال چگونه میشود که پیامبراکرم (ص) از این نکته غافل باشند که جامعه مسلمین پس از وفات وی احتیاج به زمامدار معصومی دارد که به وسیله اجرای قوانین و احکام الهی امور آنان را اداره کند!؟ این وظیفه حتمی پیغمبراکرم (ص) است که امام معصوم را به مردم معرفی نماید وگرنه موضوع تبلیغ دین را ناتمام گذاشته است. و از این رهگذر است که ما شیعیان اعتقاد داریم که رسول اکرم (ص) جانشین خود و امام مسلمانان را تعیین نموده است، نه تنها جانشین بعد از خود بلکه جانشینان دیگری را که یکی پس از دیگری میآیند تعیین نموده است. در روایات زیادی که به دست ما رسیده پیامبراکرم (ص) عدد این پیشوایان را دوازده نفر تعیین نموده است، حتی در برخی از روایات نام تمام آنها ذکر شده است.
امام علی (ع) جانشین پیامبراکرم (ص)
پیامبراکرم (ص) بنا به عقیده ما شیعیان و اسناد و آثار موجود در مراحل مختلف حضرت علی (ع) را به جانشینی خود انتخاب نموده است، از آن جمله:
1 - حدیث روز "غدیر خم" که حدیث مشهور و معروفی است و در آن روز حضرت رسول پس از بازگشت از "حجة الوداع" در سرزمینی به نام "غدیر" چنین فرمودند: "هر کس که من مولای اویم علی مولای اوست".
2 - حدیث "منزلت" که در آن پیامبراکرم (ص) نه یک بار بلکه در جاهای گوناگون و زمانهای متعدد موقعیت حضرت علی (ع) را نسبت به خودش مثل منزلت و جایگاه هارون به حضرت موسی (ع) بیان کرده است. یکی از این موارد وقتی است که پیامبر برای جنگ "تبوک" از مدینه خارج شد و حضرت علی (ع) را به جای خود در آن شهر