آیت‌الله منتظری

گفتار هفتم: پیامبر اسلام (ص)

استاد: مردم دنیا و بویژه جزیرة العرب در ضلالت و گمراهی بودند، سیه روزی و بدبختی، جهل و نادانی و آلودگی های گوناگون معنوی در آن عصر تمام جهان را فرا گرفته بود. و این وضع نابسامان بر کسی پوشیده نبود تا این که خداوند نعمت بزرگی را که ارزش منت نهادن بر مردم داشت به آنها ارزانی کرد و آن بعثت پیامبراکرم (ص) بود. پیامبری که از جنس خود مردم بود، یعنی بشر بود نه از جنس ملائکه، تا بتواند احتیاجات و نیازمندیهای انسانها را دقیقا درک کند، و دردها و مشکلات آنها را لمس نماید.

او به مقام پیامبری برگزیده شد در حالی که سه برنامه مهم را سرلوحه کارهای خود قرار داده بود:سوره آل عمران (3): آیه 164.

1 - آیات پروردگار را بر مردم تلاوت کرده و گوشهای آنها را با کلام خداوند آشنا می‎ساخت.

2 - فضائل اخلاقی و ارزشهای انسانی را در جان و روح آنها تربیت کرده و پرورش می‎داد و آنها را از پلیدیهای شرک و عقائد باطل و خرافی و خصلت های زشت حیوانی پاک می‎ساخت تا آماده تعلیم کتاب الهی و حکمت و دانش واقعی شوند.