گفتار چهارم: پاره ای از صفات ثبوتی خداوند
استاد: یکی از صفات ثبوتی خداوند "قدرت و توانائی" او بر انجام کارهایی است که اراده میکند. صفت دیگر او "علم و احاطه" او به جمیع موجودات و پدیده های جهان است به طوری که چیزی بر او مخفی نیست، حتی از افکار و نیت های ما آگاه است. با دقت نمودن در موجوداتی که خداوند آفریده است و نظمی که در سراسر جهان آفرینش وجود دارد و اندازه گیری خاصی که برای هر موجودی انجام گرفته، انسان پی به آگاهی و توانائی خالق هستی خواهد برد و این که او با علم و تدبیر کامل و همه جانبه هر موجودی را آفریده است؛ "زنده بودن" خداوند نیز از همین راه ثابت میشود، زیرا کسی که علم و قدرت دارد حتما زنده هم خواهد بود.
یکی دیگر از صفات خداوند "اراده داشتن" اوست، یعنی کارهایش را از روی قصد انجام میدهد و مانند آتش نیست که در سوزاندن اجسام از خود اراده ای ندارد. و نیز خداوند "متکلم" است یعنی میتواند حقائق را برای دیگران اظهار کند و مقاصدش را به آنان بفهماند، ولی نه از راه زبان بلکه از راههای دیگر.
خداوند "قدیم" است یعنی همیشه بوده، و "ابدی" است یعنی همیشه خواهد بود و نابودی برایش امکان ندارد، زیرا خداوند برتر از زمان و موجودات زمانی است و گذشته و آینده نسبت به او معنا ندارد.