طولی نمی کشد که آب دریا به داخل کشتی نفوذ کرده و همگی یکباره در دریا غرق میگردند. پس نظارت و مراقبت افراد اجتماع بر یکدیگر حقی است طبیعی که ناشی از پیوند سرنوشت ها میباشد.
در عظمت و اهمیت این واجب بزرگ الهی آیات و روایات بسیاری وارد شده است که در اینجا به برخی از آنها اشاره میشود:
قرآن مجید: "همه مردان و زنان مؤمن بر یکدیگر ولایت دارند در حدی که یکدیگر را به خوبیها امر نموده و از بدیها بازدارند".سوره توبه (9): آیه 71.
پیامبراکرم (ص): "تا وقتی که امت من امر به معروف و نهی از منکر نموده و بر نیکی و تقوا همیاری مینمایند در خیر و خوشی به سر میبرند، ولی وقتی از این کارها جدا شوند برکات و رحمتها از آنها گرفته شده و برخی بر دیگران مسلط شده و یاوری در زمین و آسمان نمی یابند." وسائل الشیعه، باب 1، از ابواب امر و نهی، حدیث 18، ج 16، ص 123.
امام رضا(ع): "به امر به معروف و نهی از منکر بپردازید، وگرنه خداوند انسانهای شرور را بر شما مسلط میگرداند و در آن زمان دعای خوبان شما هم مستجاب نمی گردد." همان مصدر، حدیث 4، ص 118.
گاهی گفته میشود که عمل به این دستور دینی باعث پدید آمدن آشفتگی و هرج و مرج در میان جامعه اسلامی خواهد شد؛ ولی با توجه به این که امر به معروف و نهی از منکر دارای مراتب و درجاتی است و در مواردی که لازمه عمل به این تکلیف الهی کشتن یا مجروح نمودن فرد گناهکار است بدون اجازه حاکم شرع دارای شرایط، نمی توان به چنین عملی دست زد، روشن میشود که نه تنها از عمل به این دستور مهم الهی جامعه دچار هرج و مرج نخواهد شد بلکه جامعه مرده و فاقد تحرک به یک مجتمع زنده و فعال که در آن همه انسانها مراقب رفتار یکدیگرند تبدیل میگردد.
لازم به ذکر است که در انجام این امر مهم و دعوت به سوی نیکیها و مبارزه با فساد