صفحه ۳۰۱

گفتار بیست و سوم: خمس یک دستور مالی اسلام

"خمس" به یک پنجم از درآمدها و استفاده هایی گفته می‎شود که انسان از راههای گوناگون به دست می‎آورد که بایستی زیر نظر مجتهد "اعلم" در جاهایی که در شرع اسلام مشخص شده است به مصرف برسد.

خمس بنابر آنچه مشهور است بایستی به دو قسمت مساوی تقسیم شده و یک قسمت آن به عنوان "سهم امام" در این زمان در اختیار مجتهد دارای شرایط قرار گرفته یا در راهی که او اجازه می‎دهد به مصرف رسد و قسمت دیگر که "سهم سادات" نامیده می‎شود نیز باید به مجتهد دارای شرایط تحویل داده شود یا با اجازه او به سادات فقیر و درمانده و یتیم پرداخت گردد.

برخی ممکن است چنین پندارند که اختصاص نیمی از این مالیات اسلامی که بیست درصد بسیاری از اموال را شامل می‎شود به سادات و فرزندان پیامبراکرم (ص) نوعی امتیاز نژادی بوده و در آن تبعیض که با روح اسلام ناسازگار است وجود دارد ولی با در نظر گرفتن این مطلب که مستمندان و نیازمندان سادات حق ندارند چیزی از زکات را برای خود مصرف نمایند، روشن می‎شود که هیچ گونه تبعیضی در قرار دادن مقداری به نام "سهم سادات" وجود ندارد، آیا می‎توان باور کرد که اسلام برای از کارافتادگان دیگر اقشار جامعه برنامه ریزی کرده است اما نیازمندان سادات را بدون هیچ گونه تأمینی رها ساخته است.

ناوبری کتاب