گفتار بیست و دوم: روزه
"روزه" آن است که انسان برای انجام فرمان خداوند از اذان صبح تا مغرب از چیزهایی که ذکر خواهد شد خودداری نماید؛ و همانطور که از قرآن مجید و تورات و انجیل کنونی برمی آید روزه در میان اقوام گذشته قبل از اسلام نیز وجود داشته است. و اگر این دستور دینی با تمام آداب و شرایط آن انجام شود تأثیرات فراوان و با ارزشی از نظر مادی و معنوی در وجود انسان خواهد گذاشت که در اینجا به طور خلاصه به پاره ای از این آثار اشاره میگردد:
1 - یکی از فوائد روزه آن است که روح انسان را صیقل داده و باعث تطهیر جسم و جان وی میگردد؛ روزه دار در حال روزه با وجود گرسنگی و تشنگی از غذا و آب چشم پوشی نموده و در عمل ثابت میکند که همچون حیوان در بند اصطبل و علف نیست بلکه او میتواند زمام خواهشهای نفسانی خویش را به دست گرفته و بر هوسهای خود مسلط گردد، خلاصه روزه انسان را از عالم حیوانیت ترقی داده و به جهان فرشتگان بالا میبرد. قرآن مجید مهمترین اثر روزه را ایجاد روحیه پرهیزکاری در انسان بیان نموده است. سوره بقره (2): آیه 183.