صفحه ۲۵۸

س: اگر زن بدون اجازه شوهر به مسافرت برود یا فرزند با وجود نارضایتی و نهی پدر و مادر به سفر رود آیا نمازشان در مسافرت شکسته است ؟

ج: اگر سفر آنها مانند سفر حج واجب باشد نمازشان در سفر شکسته است و گرنه باید نماز را تمام بخوانند.

س: اگر اصل سفر انسان حرام نباشد و نیز برای انجام کار حرامی مسافرت نمی نماید ولی در طول سفر ممکن است حرامی از او سر بزند مثلا غیبت نماید آیا نماز در چنین سفری تمام خواهد بود؟

ج: خیر، بلکه نماز شکسته است.

س: اگر شخصی برای انجام معصیت و کار حرام سفر نمود ولی در بازگشت از سفر توبه نمود، در صورتی که مسافت بازگشت هشت فرسخ یا بیشتر باشد آیا باز باید نماز را تمام بخواند؟

ج: خیر، بلکه نماز شکسته است و همچنین اگر برای کار حرامی سفر نمود ولی در بین راه از قصد معصیت برگشت و باقیمانده راه تا مقصد هشت فرسخ و یا بیشتر بود باید نماز را شکسته بخواند.

س: اشخاصی که هر روز یا بیشتر روزها از منزل تا محل کارشان مسافت هشت فرسخ یا بیشتر را می‎پیمایند نماز و روزه شان چگونه است ؟

ج: در صورتی که این امر به طور موقتی نبوده بلکه همیشگی باشد نمازشان تمام است و روزه ها را هم باید بگیرند.

س: دانش آموز یا هر شخص دیگری که مجبور است در هر هفته معمولا چند روز به شهر دیگری که فاصله اش به مقدار مسافت شرعی یا بیشتر است جهت تحصیل یا کار دیگری سفر نماید تکلیف نماز و روزه اش چیست ؟

ج: در سفر اول نماز شکسته و نباید روزه بگیرد، اما در سفرهای بعدی نماز تمام و روزه صحیح است.

س: کسی که شغل او در سفر است و بایستی نمازهایش را تمام بخواند چه مدتی اگر دست از مسافرت کشید دوباره در سفر باید نمازهایش را شکسته بخواند؟

ج: هر گاه ده روز یا بیشتر در وطن خود یا در جایی که قصد اقامت نموده است

ناوبری کتاب