در این صورت امام جماعت نباید به شک خود اعتنا نماید. و همچنین اگر کسی که پشت سر امام نماز میخواند در شماره رکعتهای نماز شک نماید ولی امام جماعت نسبت به تعداد رکعتها یقین یا گمان داشته باشد که آن فرد نباید به شک خود اعتنا نماید.
6 - شک در رکعتهای نماز مستحبی، که در این صورت اگر مقدار بیشتر نماز را باطل میکند باید بنا را بر مقدار کمتر بگذارد، مثلا اگر در نافله صبح شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت بنا را بر دو رکعت بگذارد و اگر مقدار بیشتر نماز را باطل نمی کند مثلا شک نماید که یک رکعت نماز خوانده یا دو رکعت، در اینجا میتواند بنا را به هر طرف که خواست بگذارد ولی بهتر است بنا را بر مقدار کمتر گذاشته و در مثال گفته شده بگوید یک رکعت خوانده ام.
قسم سوم: شک های صحیح :
در نه صورت زیر اگر نمازگزار در شماره رکعتهای نماز چهار رکعتی شک نمود باید فورا فکر کرده، پس در صورتی که نسبت به یک طرف یقین یا گمان پیدا نمود بر طبق آن عمل نماید وگرنه به دستورهایی که گفته میشود عمل نماید:
1 - پس از سربرداشتن از سجده دوم شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت؛ که در این صورت بنا را بر سه گذاشته و نماز را ادامه داده و فورا پس از تمام شدن نماز و دادن سلام بدون این که کاری که نماز را باطل میکند انجام دهد بنابر احتیاط واجب یک رکعت "نماز احتیاط" ایستاده با کیفیتی که گفته خواهد شد بجا آورد.
2 - پس از سربرداشتن از سجده دوم شک کند دو رکعت خوانده یا چهار رکعت؛ که باید بنا را بر چهار گذاشته، نماز را تمام نماید و پس از سلام نماز بلافاصله دو رکعت نماز احتیاط ایستاده بخواند.
3 - بعد از سربرداشتن از سجده دوم شک نماید که دو رکعت خوانده یا سه رکعت و یا چهار رکعت؛ که باید بنا را بر چهار گذاشته، نماز را تمام کرده و بلافاصله بعد از نماز دو رکعت نماز احتیاط ایستاده و سپس دو رکعت نماز احتیاط نشسته بخواند.
.jpg)
