صفحه ۲۲۷

س: اگر هنگام سجده نمودن پیشانی بی اختیار از جای سجده بلند شود تکلیف انسان چیست ؟

ج: چنانچه ممکن است نباید دوباره پیشانی را به جای سجده بگذارد، چه ذکر سجده را گفته باشد یا خیر. و اگر نتواند سر را نگه دارد و پیشانی بی اختیار به جای سجده برسد روی هم یک سجده حساب شده و در صورتی که ذکر سجده را نگفته باشد باید به قصد نزدیک شدن به خداوند و بدون نیت واجب یا مستحب ذکر را بگوید.

س: اگر موقعی که ذکر سجده را می‎گوید یکی از هفت عضو گفته شده را از زمین بردارد چه حکمی دارد؟

ج: اگر عمدا در موقعی که مشغول گفتن ذکر است یکی از هفت عضو را از زمین بردارد نماز باطل می‎شود و در صورتی که مشغول گفتن ذکر نیست اگر به جز پیشانی جاهای دیگر را از زمین بردارد و دوباره بگذارد اشکال ندارد.

و اگر از روی اشتباه پیش از تمام شدن ذکر سجده پیشانی را از زمین بردارد، نمی تواند آن را دوباره زمین بگذارد و باید آن را یک سجده حساب نماید، ولی چنانچه اعضای دیگر غیر از پیشانی را از روی اشتباه از زمین بردارد باید دوباره آنها را به زمین گذاشته و ذکر را بگوید.

س: در سجده چه قسمتی از انگشت بزرگ پا باید بر زمین قرار گیرد؟

ج: بنابر احتیاط باید سر دو انگشت بزرگ پا را بر زمین بگذارد و اگر روی دو انگشت بزرگ یا زیر آنها و یا فقط انگشتان دیگر و یا روی پا را بر زمین گذارد و یا به واسطه بلند بودن ناخن سرشست به زمین نرسد نماز باطل است.

س: چنانچه نمازگزار مقداری از ذکر سجده را در هنگام رفتن و یا سربرداشتن از سجده بگوید نماز چطور است ؟

ج: اگر پیش از آن که پیشانی به زمین برسد و بدن آرام گیرد از روی عمد ذکر سجده را بگوید یا پیش از تمام شدن ذکر سجده عمدا سر از سجده بردارد نمازش باطل است، اما اگر از روی اشتباه قبل از رسیدن به سجده ذکر را بگوید، باید وقتی به سجده

ناوبری کتاب