آیت‌الله منتظری

"تا هنگامی که نام محمد در مأذنه ها و گلدسته ها بلند است و کعبه پابرجاست و قرآن رهنما و پیشوای مسلمانان است امکان ندارد پایه های سیاست ما در سرزمینهای اسلامی استوار و برقرار گردد." تفسیر نمونه، ج 4، ص 438

ولی باید توجه داشت همان طور که باطن اذان و محتویات آن دلنشین و زیباست، باید آن را با صورتی زیبا و صدایی خوب ادا نمود. و اینطور نباشد که به خاطر صدای ناهنجار گوینده اذان شیوایی اذان پایمال گردد.

سعدی در ضمن داستانی کوتاه به اهمیت این مطلب چنین اشاره می‎نماید:

"ناخوش آوازی به بانگ بلند قرآن همی خواند، صاحبدلی بر او بگذشت، گفت: ترا مشاهره مشاهره: حقوق و دستمزد ماهیانه چند است ؟ گفت: هیچ. گفت: پس این زحمت خود چندین چرا همی دهی ؟ گفت: از بهر خدا می‎خوانم. گفت: از بهر خدا مخوان.

به هر حال برای نمازگزار مستحب است پیش از شروع نمازهای واجب شبانه روزی، خواه مسافر باشد یا خیر، نمازش ادا باشد یا قضا، اذان و اقامه بگوید و همچنین مستحب است در روزهای اولی که بچه به دنیا می‎آید یا پیش از آن که بند نافش بیفتد در گوش راست او "اذان" و در گوش چپش "اقامه" بگویند.

چگونگی اذان

"اذان" دارای هجده جمله است به ترتیب زیر:

چهار مرتبه "الله اکبر" یعنی خداوند بزرگتر از آن است که توصیف شود.

دو مرتبه "اشهد ان لا اله الا الله" یعنی گواهی می‎دهم که جز خدای یکتا خداوندی نیست.

دو مرتبه "اشهد ان محمدا رسول الله" یعنی گواهی می‎دهم که محمد فرستاده خداست.