صفحه ۲۰۴

امام باقر(ع) می‎فرماید: "نماز ستون دین است، نماز همانند عمود و ستونی است که در وسط خیمه واقع شده است، تا وقتی که این ستون پابرجاست طنابها و میخها بر جای خود هستند، اما اگر این ستون کج گشته و بشکند دیگر از طنابها و میخها کاری برنمی آید و خیمه نیز برجای نخواهند ماند" وسائل الشیعه، باب 6 از ابواب اعداد الفرائض، حدیث 12، جلد 4، ص 27..

نماز وسیله ای است جهت شستشوی گناهان انجام گرفته و سدی است در برابر گناهان آینده، چرا که روح ایمان را در انسان تقویت نموده و نهال خداترسی را در انسان پرورش می‎دهد؛ نماز عاملی است برای زدودن غفلت انسانها از هدفی که به خاطر آن آفریده شده اند. این عبادت به انسان در زمانهای مختلف شبانه روز اخطار کرده و هشدار می‎دهد که بیدار باش و غرق در زندگی مادی و لذایذ زودگذر نشو، و بدین سان وسیله ای است برای پرورش فضایل اخلاقی و تکامل معنوی انسانها، آنها را از جهان محدود ماده و چهار دیواری عالم طبیعت بیرون برده به آسمانها دعوت نموده و با فرشتگان هم صدا و هم راز می‎سازد.

در حدیثی از پیامبراکرم (ص) آمده است که ایشان به جمعی که در حضورش بودند فرمودند:

"اگر بر در خانه یکی از شما نهر آبی باشد و در هر شبانه روز پنج مرتبه در آن خود را شستشو دهد، آیا کثافت در بدن او باقی خواهد ماند؟ گفتند: خیر، حضرت فرمودند: نماز همانند آن نهر جاری است که با خواندن هر نمازی گناهانی که در فاصله دو نماز انجام شده است از بین خواهد رفت" وسائل الشیعه، باب 2 از ابواب اعداد الفرائض، حدیث 3، جلد 4، ص 12.

پس شایسته است انسان نماز را بسیار مهم شمرده و آن را در اول وقت به جا آورد و با توجه کامل و خضوع و وقار بخواند و از غفلت و شتاب زدگی در هنگام نماز پرهیز نماید و توجه داشته باشد که با چه کسی سخن می‎گوید و خود را در مقابل عظمت و بزرگی خداوند ناچیز به حساب آورد.

در حدیثی از حضرت امام محمد باقر(ع) نقل شده است: "روزی پیامبراکرم (ص) در مسجد نشسته بودند که مردی وارد مسجد و مشغول نماز شد، ولی رکوع و سجود

ناوبری کتاب