امام باقر(ع) میفرماید: "نماز ستون دین است، نماز همانند عمود و ستونی است که در وسط خیمه واقع شده است، تا وقتی که این ستون پابرجاست طنابها و میخها بر جای خود هستند، اما اگر این ستون کج گشته و بشکند دیگر از طنابها و میخها کاری برنمی آید و خیمه نیز برجای نخواهند ماند" وسائل الشیعه، باب 6 از ابواب اعداد الفرائض، حدیث 12، جلد 4، ص 27..
نماز وسیله ای است جهت شستشوی گناهان انجام گرفته و سدی است در برابر گناهان آینده، چرا که روح ایمان را در انسان تقویت نموده و نهال خداترسی را در انسان پرورش میدهد؛ نماز عاملی است برای زدودن غفلت انسانها از هدفی که به خاطر آن آفریده شده اند. این عبادت به انسان در زمانهای مختلف شبانه روز اخطار کرده و هشدار میدهد که بیدار باش و غرق در زندگی مادی و لذایذ زودگذر نشو، و بدین سان وسیله ای است برای پرورش فضایل اخلاقی و تکامل معنوی انسانها، آنها را از جهان محدود ماده و چهار دیواری عالم طبیعت بیرون برده به آسمانها دعوت نموده و با فرشتگان هم صدا و هم راز میسازد.
در حدیثی از پیامبراکرم (ص) آمده است که ایشان به جمعی که در حضورش بودند فرمودند:
"اگر بر در خانه یکی از شما نهر آبی باشد و در هر شبانه روز پنج مرتبه در آن خود را شستشو دهد، آیا کثافت در بدن او باقی خواهد ماند؟ گفتند: خیر، حضرت فرمودند: نماز همانند آن نهر جاری است که با خواندن هر نمازی گناهانی که در فاصله دو نماز انجام شده است از بین خواهد رفت" وسائل الشیعه، باب 2 از ابواب اعداد الفرائض، حدیث 3، جلد 4، ص 12.
پس شایسته است انسان نماز را بسیار مهم شمرده و آن را در اول وقت به جا آورد و با توجه کامل و خضوع و وقار بخواند و از غفلت و شتاب زدگی در هنگام نماز پرهیز نماید و توجه داشته باشد که با چه کسی سخن میگوید و خود را در مقابل عظمت و بزرگی خداوند ناچیز به حساب آورد.
در حدیثی از حضرت امام محمد باقر(ع) نقل شده است: "روزی پیامبراکرم (ص) در مسجد نشسته بودند که مردی وارد مسجد و مشغول نماز شد، ولی رکوع و سجود