و هر گزندی که میتوانی به دشمن مرسان، که وقتی دوست گردد".
7 - از عقل سلیم و خرد بهره مند باشد؛ چرا که دوست نادان و احمق انسان را ناخودآگاه به تباهی و بدبختی میکشاند؛ او ممکن است قصد خدمت به دوستش را داشته باشد، اما در اثر حماقت او را به دردسر و زحمت زیاد میاندازد.
در سخنی از امام اول حضرت علی (ع) این گونه آمده است:
8 - با دشمن انسان همنشین و همدم نباشد؛ زیرا چنین دوستی در حقیقت در رفاقتش با انسان خالص و یکرنگ نیست و به فرموده امام علی (ع) با این کارش در حق دوست خود دشمنی مینماید.
در پایان این گفتار مناسب است به عنوان نمونه به یک دوستی زیبا و رفاقت واقعی در تاریخ اسلام اشاره شود:
"صفوان بن یحیی" یکی از یاران امام رضا(ع) و امام جواد(ع) میباشد که مقامی خاص در نزد آنها داشته است، او به همراهی دو نفر از دوستان خود در کنار خانه خدا در مکه پیمان میبندند که هر کدام آنها از دنیا رفت، آن که زنده ماند همان گونه که در شبانه روز 17 رکعت نماز واجب و 34 رکعت نماز مستحب برای خود میخواند برای آن دوستی هم که از دنیا رفته است چنین کند و همچنین در هر سال ماه رمضان را که