در حقیقت ظاهر افراد ریاکار مانند قبور انسانهای ناشایست و کافر است که بر روی آنها جامه های زیبائی پهن کرده اند ولی افرادی که در آن قبرها قرار دارند دچار آتش و عذاب الهی هستند.
مناسب است گفتگویمان را با ذکر چند سخن حکیمانه از پیشوایان دین زینت بخشیم.
رضا: امام صادق (ع) میفرمایند: "هرگونه ریا و خودنمائی شرک به خداوند است".
علی: امام علی (ع) میفرمایند: "مراقبت جهت پاک بودن عمل و خالصانه بودن آن از انجام خود عمل دشوارتر است".
احمد: امام صادق (ع) از پیامبراکرم (ص) نقل مینمایند که حضرت فرمودند: "عمل بنده به واسطه فرشته ای بالا برده میشود، در حالی که فرشته بالا برنده به خاطر انجام این عمل از طرف آن شخص خوشحال و مسرور است، اما وقتی آن عمل به جایگاه اعمال نیک انسان برده میشود خداوند میفرماید: این عمل را در آتش دوزخ اندازید؛ زیرا که این بنده برای غیر من آن کار را انجام داد".
استاد: در حقیقت همان طور که از امام صادق (ع) نقل شد انسان ریاکار دچار شرک و چندگانه پرستی است، و با ارائه کارش برای فریب دیگران گویا اعتقاد پیدا کرده است که پاداش دهنده ای غیر از خداوند وجود دارد، و به همین جهت در سخنانی که از پیشوایان معصوم (ع) به ما رسیده به این نکته اشاره شده است که در قیامت خداوند چنین آدمی را برای گرفتن مزد و اجر کارش به سراغ همان کسانی میفرستد که عمل را به خاطر آنها انجام داده است.