آیت‌الله منتظری

زیاده روی در به کار بردن هر کدام از این خصلت ها ضررهای زیادی برفرد و اجتماع وارد می‎سازد، پس هر کدام از اینها باید در جایگاه خودش مورد استفاده قرار گیرد.

سعدی می‎گوید: "خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد، و لطف بی وقت هیبت هیبت: بزرگی و شکوه. برد، نه چندان درشتی کن که از تو سیر گردند و نه چندان نرمی که بر تو دلیر شوند".

همان گونه که پزشک برای معالجه مرض هم جراحی می‎کند و بدن را می‎شکافد و هم بر آن دارو و مرهم می‎گذارد ما هم باید با لطافت و ظرافت از نیروی گذشت و خشم خود در جای خود استفاده نمائیم.

در اینجا هر یک از برادران مطلبی دارند بیان نمایند.

علی: امام صادق (ع) می‎فرماید: "آن که خشم خویش را کنترل نماید و نگه دارد خداوند عیب هایش را می‎پوشاند".

استاد: آیا می‎توانی بگوئی چگونه عیب هایش پوشیده می‎شود؟

علی: چون انسان در هنگامی که عصبانی می‎شود ممکن است کارهای ناپسندی انجام داده و زشتی هائی از او سر بزند، به واسطه فروبردن خشم و غضب این بدیها از وی ظاهر نمی شود.