گفتار ششم: احترام استاد و مربی
استاد: همان طور که در یکی از گفتگوهای گذشته گفته شد دین اسلام ارزش خاصی برای علم و دانش قائل است، و در مقام مقایسه بین ثروت اندوزی و دانش آموزی به چندین دلیل طلب علم را بر جمع آوری ثروت مقدم میکند که به چند نمونه آن میپردازیم:
1 - علم و دانش حافظ انسان است، ولی این انسان است که باید نگهبان و مراقب ثروت باشد.
2 - علم به واسطه بخشیدن و آموزش آن به دیگران پخته تر و پیشرفته تر میشود، اما مال به واسطه خرج کردن کم شده و یا تمام میگردد.
3 - علم حاکم است و به وسیله آن بر اشیاء و بر افراد حکم میگردد، اما مال نه تنها حاکم نیست بلکه محکوم واقع شده و بر آن حکم میشود، مثلا حکم میشود که این مال بایستی از فلانی گرفته شود و به فلانی داده شود.
4 - دانش و علم به واسطه رنج و زحمت و تلاش به دست میآید و کسی نمی تواند مقداری علم به انسان ببخشد یا برای وی به ارث گذارد، اما رزق و روزی افراد را خداوند به هر حال برای بشر ضمانت کرده است و به واسطه بخشش و دیگر راهها به انسان منتقل میگردد.
حال که علم و دانش این گونه ارزش و احترام دارد، طبیعی است که دانشمند و