صفحه ۱۱۲

در نزاعی که خود باعث پیدایش آن شده از دست می‎دهد.

سعدی (ره)در این باره می‎گوید: سخن میان دو دشمن چنان گوی که گر دوست گردند شرمنده نشوی.

میان دو کس جنگ چون آتش است ____ سخن چین بدبخت هیزم کش است
کنند این و آن خوش دگر باره دل ____ وی اندر میان کوربخت و خجل
میان دو تن آتش افروختن ____ نه عقل است و خود در میان سوختن

امید است که با یاری خداوند بتوانیم از زبان خود آن گونه که شایسته است استفاده نمائیم.

ناوبری کتاب