صفحه ۹۹

"ظأر" هم به معنای لازم می‎آید و هم به معنای متعدی. اگر خود شتر بچه شتر دیگری را قبول کند، این فعل در معنای لازم خود به کار رفته است؛ ولی اگر او را وادار به قبول کنند، فعل به معنای متعدی خود می‎باشد. این فعل در کلام حضرت علی (ع) به معنای متعدی استعمال شده است، و در اینجا چون با "علی" آمده به معنای بازگردانیدن است. یعنی شما از حق دور شده بودید، و من شما را به سوی حق باز می‎گردانم که دلبسته حق شوید، ولی شما نمی خواهید زیر بار حق بروید. "أظارکم علی الحق": من شما را به سوی حق باز می‎گردانم "و أنتم تنفرون عنه نفور المعزی من وعوعة الاسد": در حالی که شما می‎رمید از حق، همچون رمیدن بز از صدای شیر.

در عبارت اینجا "تفرون" هم نقل شده ولی در اکثر نسخه ها "تنفرون" است. اگر "تفرون" باشد یعنی شما از حق فرار می‎کنید، و اگر "تنفرون" باشد یعنی شما از حق رم می‎کنید، و هر دو اینجا به یک معناست، ولی به قرینه "نفور المعزی"، "تنفرون" صحیح است.

نکته دیگر این که "نفور المعزی" در اینجا مفعول مطلق نوعی است؛ یعنی نوع رم کردن بزها از صدای غرش شیر.

ناامیدی امام (ع) از کارآمدی اصحاب خود

"هیهات ! أن أطلع بکم سرار العدل او أقیم اعوجاج الحق"

( چه دور است که به واسطه شما تاریکی عدالت را روشن سازم یا کژی حق را مستقیم نمایم.)

"أطلع" به معنای طلوع دادن و آشکار و آگاه کردن است. کسی می‎تواند طلوع بدهد یا آگاه کند که بر یک بلندی که مشرف بر محیط است بایستد و آنچه را که می‎خواهد آگاهی دهد خودش کاملا ببیند. برای این که معنای "اطلاع" این است که کسی در جایی

ناوبری کتاب