"ظأر" هم به معنای لازم میآید و هم به معنای متعدی. اگر خود شتر بچه شتر دیگری را قبول کند، این فعل در معنای لازم خود به کار رفته است؛ ولی اگر او را وادار به قبول کنند، فعل به معنای متعدی خود میباشد. این فعل در کلام حضرت علی (ع) به معنای متعدی استعمال شده است، و در اینجا چون با "علی" آمده به معنای بازگردانیدن است. یعنی شما از حق دور شده بودید، و من شما را به سوی حق باز میگردانم که دلبسته حق شوید، ولی شما نمی خواهید زیر بار حق بروید. "أظارکم علی الحق": من شما را به سوی حق باز میگردانم "و أنتم تنفرون عنه نفور المعزی من وعوعة الاسد": در حالی که شما میرمید از حق، همچون رمیدن بز از صدای شیر.
در عبارت اینجا "تفرون" هم نقل شده ولی در اکثر نسخه ها "تنفرون" است. اگر "تفرون" باشد یعنی شما از حق فرار میکنید، و اگر "تنفرون" باشد یعنی شما از حق رم میکنید، و هر دو اینجا به یک معناست، ولی به قرینه "نفور المعزی"، "تنفرون" صحیح است.
نکته دیگر این که "نفور المعزی" در اینجا مفعول مطلق نوعی است؛ یعنی نوع رم کردن بزها از صدای غرش شیر.
ناامیدی امام (ع) از کارآمدی اصحاب خود
"هیهات ! أن أطلع بکم سرار العدل او أقیم اعوجاج الحق"
( چه دور است که به واسطه شما تاریکی عدالت را روشن سازم یا کژی حق را مستقیم نمایم.)
"أطلع" به معنای طلوع دادن و آشکار و آگاه کردن است. کسی میتواند طلوع بدهد یا آگاه کند که بر یک بلندی که مشرف بر محیط است بایستد و آنچه را که میخواهد آگاهی دهد خودش کاملا ببیند. برای این که معنای "اطلاع" این است که کسی در جایی
.jpg)
