این دو جمله را به هر دو صورت نفی و نهی میتوان معنا کرد. "لا یؤنسنک الا الحق": یعنی تو را آرام و مأنوس نمی کند مگر حق، و تو با هیچ چیز جز حق انس نداشته باش؛ و از طرف دیگر "لا یوحشنک الا الباطل": هیچ چیز تو را به وحشت و ترس دچار نمی سازد یا نسازد مگر باطل.
"فلو قبلت دنیاهم لا حبوک ، و لو قرضت منها لا منوک [ لا منوک ]"
( پس چنانچه دنیای آنان را میپذیرفتی تو را دوست میداشتند، و چنانچه از دنیای آنها وام و سهمی میگرفتی تو را امان میدادند.)
این عبارت آخر به دو صورت نقل شده است:سوره طلاق (65)، آیه 2.
1 - "لا منوک" که به معنای امان دادن است. یعنی به تو امان میدادند.
2 - "لا منوک" یعنی خیالشان از ناحیه تو راحت و در امان بود.
هر دو عبارت نقل شده و هر دو صحیح است.
"قرض" به معنای قطع و بریدن است. "قرض" اصطلاحی هم برای این قرض گفته میشود که بخشی از مال انسان از او جدا میشود.
به هر حال وقتی عثمان و معاویه از ابوذر به ستوه آمده بودند، حاضر بودند پولهای گزافی به او بدهند تا سکوت کند؛ و حتی معاویه در شام برای ابوذر پول فرستاد ولی او نپذیرفت.البته در زمان شورش مردم علیه عثمان، عثمان چند بار از حضرت علی (ع) خواسته بود که از مدینه بیرون رفته و به ینبع برود و باز به مدینه برگردد. رجوع شود به خطبه 240 نهج البلاغه. این است که حضرت میفرماید: "فلو قبلت دنیاهم لا حبوک": اگر تو دنیای آنان را میپذیرفتی آنان تو را دوست داشتند؛ "و لو قرضت منها لا منوک": و اگر یک قسمت از دنیای آنها را برای خودت جدا و انتخاب میکردی و به یک مقام یا پول یا زمین و باغی مشغول و راضی میشدی به تو امان میدادند. ولی به لحاظ این که حاضر