آیت‌الله منتظری

همان طور که ملاحظه می‎فرمایید در این آیه هم مردان و هم زنان مؤمن را ذکر کرده و "ال" را بر سر اسم فاعل آورده است که مفید استغراق است و فرموده: (المؤمنون و المؤمنات ) ؛ یعنی همه مردان و همه زنان مؤمن. از طرف دیگر می‎فرماید: (بعضهم أولیاء بعض ) یعنی برخی از این مردان و زنان مؤمن ولی برخی دیگر می‎باشند. بنابراین زن نسبت به شوهر خود ولایت دارد همان گونه که شوهر نسبت به زن دارای ولایت است. البته اندازه و حد این اختیار، در امر به معروف و نهی از منکر خلاصه و محدود می‎شود. این وظیفه به علما و طلبه ها و روحانیون محدود نمی شود؛ بلکه اگر یک عالم اسلامی هم کج رفت، دیگران وظیفه دارند دوستانه و بدون توهین کردن او را امر به معروف و نهی از منکر کنند.

این یک وظیفه همگانی است که متأسفانه نسبت به آن سستی می‎شود. در صورتی که این دو واجب جزء فروع دین است و از همان دوران کودکی که فروع دین را برای ما می‎گفتند واجب بودن امربه معروف و نهی از منکر را به ما یاد دادند و وظیفه ماست که به فرزندان خود یاد بدهیم. برخی از مردم به اندازه ای در انجام این دو واجب سستی نشان می‎دهند که صریحا می‎گویند: ما می‎بینیم خلاف انجام می‎شود ولی جرأت نداریم بیان کنیم. در صورتی که این ترس درست نیست و انسان باید بدون دعوا و توهین حرف حق را بیان کند و خود نیز اهل عمل باشد.

به هر حال حضرت علی (ع) در این عبارت آن کسانی را که امر به معروف و نهی از منکر می‎کنند ولی خود اهل عمل نیستند مورد لعنت خدا قرار می‎دهد. از خداوند بخواهیم که توفیق انجام وظیفه و از جمله امر به معروف و نهی ازمنکر را به همه ما عنایت فرماید.