دعاست؛ منتها دعای منفی است.
"ناهین" در اصل "ناهیین" بوده که یک یاء آن حذف و "ناهین" شده است.
حضرت در این فراز از خطبه امر به معروف کنندگانی را که خود اهل عمل نیستند و همچنین نهی کنندگان از منکر را که خود مرتکب آن میشوند، به شدت مذمت کرده و در حق آنان نفرین میکند. "لعن الله الامرین بالمعروف التارکین له": خداوند لعنت کند آنهایی را که امر به معروف میکنند اما در مقام عمل خودشان معروف را ترک مینمایند "والناهین عن المنکر العاملین به": و آنهایی را که نهی از منکر میکنند اما خودشان به آن منکر عمل مینمایند. از خداوند بخواهیم که ما را اهل امر به معروف و نهی از منکر و اهل عمل قرار دهد.
لزوم امر به معروف و نهی از منکر و گستره آن
امر به معروف و نهی از منکر از واجباتی است که دارای اهمیت بسیار میباشد. در مورد اهمیت این فریضه همین بس که خداوند در قرآن کریم - بر خلاف واجبات دیگر که تنها مردها را به طور مستقیم مورد خطاب قرار میدهد - مردها و زن ها را به طور مستقیم مورد خطاب قرار داده و برای آنها به عنوان مقدمه امر به معروف و نهی از منکر "ولایت" قرار داده است. به عنوان مثال وقتی خداوند وجوب نماز یا زکات را بیان میکند تنها با صیغه جمع مذکر میفرماید: (و أقیموا الصلاة و اتوا الزکاة ) .نهج البلاغه عبده، ج 2، ص 16؛ صبحی صالح، ص 187؛ و شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 3، ص 141. و زن ها را به طور مستقیم مورد خطاب قرار نمی دهد؛ و ما در مورد تکلیف زنان میگوییم آنها نیز به تبع دارای این احکام هستند و باید نماز بخوانند و یا زکات بپردازند. ولی در مورد امر به معروف و نهی از منکر میفرماید: (والمؤمنون و المؤمنات بعضهم أولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر) نهج البلاغه فیض الاسلام، ص 401؛ شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 8، ص 244؛ منهاج البراعة، ج 8، ص 229. "و مردان مؤمن و زنان مؤمن برخی ولی برخی دیگرند، امر به معروف و نهی از منکر میکنند."