مقصود از "غرائب" حقایق و مطالبی است که ابتدا دور از ذهن به نظر میرسد ولی روز به روز با پیشرفت علم و تکامل بشر کشف میشود. این موارد به فرمایش حضرت در اسلام نابود نمی گردد. "لا تفنی غرائبه": مطالب غریب و دور از ذهن اسلام فانی نمی شود "و لا تنقضی عجائبه": و عجایب و شگفتی های آن نیز منقضی نمی گردد؛ و در طول زمان، احکام و حقایق شگفتی از اسلام که مطابق عقل و منطق است کشف میشود.
"فیه مرابیع النعم و مصابیح الظلم"
( بارانهای بهاری نعمت ها و چراغهای تاریکی ها در آن موجود است.)
"مرابیع" جمع "مرباع" به معنای باران بهاری است. "مصابیح" نیز جمع "مصباح" به معنای چراغ است.
از آنجا که باران به ویژه باران بهاری رحمت است وموجب رشد گیاهان و زندگی میشود، حضرت علی (ع) میفرماید: در اسلام که سمبل آن قرآن است بارانهای بهاری نعمت وجود دارد؛ و همچنین چراغهای تاریکی؛ یعنی چراغهایی که انسانها را از تاریکی ها نجات دهد در اسلام و قرآن یافت میشود.
"لا تفتح الخیرات الا بمفاتیحه، و لا تکشف الظلمات الا بمصابیحه"
( نیکی ها گشوده نمی گردد مگر با کلیدهای اسلام، و تاریکی ها برداشته نمی شود مگر با چراغهای آن).
"قد أحمی حماه و أرعی مرعاه"
( به تحقیق خداوند قرقگاه آن را قرق کرده و چراگاهش را رها نموده است.)
ضمیر در "احمی" و "أرعی" به خداوند برمی گردد.
حضرت علی (ع) در این عبارت، دنیایی را که خداوند در اختیار مردم قرار داده