آیت‌الله منتظری

می‎شناسند. روایات دیگری هم در این زمینه وجود دارد که ما به همین روایت بسنده می‎کنیم.

پیامد شناخت و انکار ائمه:

"لا یدخل الجنة الا من عرفهم و عرفوه"

( داخل بهشت نمی گردد مگر کسی که آنان را شناخت و آنان او را شناختند.)

بر اساس این فرمایش، شناخت امامان راستین، شرط داخل شدن در بهشت است؛ و البته آنان هم باید آن فرد را بشناسند و شایستگی او را برای ورود به بهشت تأیید فرمایند. "لا یدخل الجنة الا من عرفهم و عرفوه": داخل بهشت نخواهد شد مگر کسی که آن قوام و ائمه را شناخت و ائمه هم او را شناختند.

"و لا یدخل النار الا من أنکرهم وأنکروه"

( و داخل آتش نمی شود مگر کسی که آنها را نشناخت و آنان او را نشناختند.)

در روز قیامت وقتی ائمه معصومین (ع) از کسی تبری کنند و بگویند ما او را نمی شناسیم رستگار نخواهد بود. همچنین کسی که از روی عناد آنان را قبول نداشته باشد و مثلا به جای علی (ع) معاویه را قبول کند داخل جهنم می‎شود.

خلاصه حضرت می‎فرماید: امامان به حق باید در روز قیامت شفیع افراد باشند و مردم با معرفی آنان به بهشت یا دوزخ وارد شوند. برای این که مطابق آیه شریفه قرآن، در روز قیامت هر کسی را با پیشوای خود فرا می‎خوانند. قرآن کریم می‎فرماید: (یوم ندعوا کل أناس بامامهم ) ر.ک : معجم البلدان، ج 4، ص 490 تا 494. "روزی که هر گروه از مردم را با امام و پیشوای خود فرا می‎خوانیم."