پیدا میشوند و سر و صدا کرده و انقلابی را به وجود میآورند؛ مثالی در بین مردم وجود دارد که میگویند: دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد. وقتی که امثال مروان حکم یا خود حکم که طرید و رانده شده پیامبراکرم (ص) بود و اساسا اسلام را قبول نداشتند، یا امثال ابوسفیان و معاویه بخواهند حکومت اسلامی را در اختیار خود بگیرند، کسانی هم پیدا میشوند که به حق و حقیقت و فرمایشات پیامبراکرم (ص) علاقه دارند و به سابقه امیرالمؤمنین (ع) نظر میکنند و در راه حق جانفشانی مینمایند و بالاخره تغییراتی ایجاد میشود. این است که حضرت میفرمایند: "و انتظرنا الغیر": و ما انتظار این تغییرات و دگرگونی ها را داشتیم، یعنی ما این تغییرات را پیش بینی میکردیم؛ "انتظار المجدب المطر": انتظار ما مانند انتظار کسی بود که قحطی زده است و در انتظار باران میباشد. ممکن است مدتی باران نبارد ولی بخارهای آب دریاها بتدریج متراکم میشوند و بالاخره یک روزی باران میبارد.
امامان معصوم: تنها قائم مقامان خداوند بر خلق اند
"و انما الائمة قوام الله علی خلقه"
( جز این نیست که امامان، قائم مقامهای خداوند بر خلق اویند.)
"انما" برای انحصار است. "أئمة" نیز جمع "امام" به معنای پیشوا میباشد. حضرت میفرماید: امام قائم مقام و جانشین خدا بر خلق خداست؛ و طبعا باید مردم را به راه راست وا دارد و برطبق عدالت و قسط عمل کند. هر کسی نمی تواند امام مسلمانان باشد و پیشوایی آنان را برعهده گیرد. کسانی که خودسرانه حکومت میکنند و بیت المال را ملک شخصی خود میدانند و خراج بخش بزرگی از سرزمین های اسلامی را یکدفعه به مروان و دیگران میبخشند، نمی توانند امام و پیشوای به حق مسلمانان باشند. بلکه امامان واقعی و شایسته، تنها کسانی هستند که خداوند آنان را به عنوان خلیفه خود برای به پاداشتن مردم بر عدل و قسط معین فرموده است.