میفرماید: خلافت من طلوع کرد و درخشید و ظاهر شد، یعنی حقیقتش هم برای همه منکشف شد. "و لا ح لا ئح": و یک چیزهایی هم در ضمن ظاهر شد. به این معنا که یک عده مخالفت کردند و بعد جنگ جمل و غیره میآید. "و لا ح لا ئح" را به معنای حوادثی گرفته اند که پس از خلافت حضرت علی (ع) بتدریج ظاهر شد. جنگ جمل، جنگ صفین و جنگ نهروان از آن حوادث و اتفاقاتی بود که پس از به دست گرفتن خلافت توسط امیرالمؤمنین (ع) پیش آمد.
اما به نظر میرسد که این مطلب صحیح نباشد. برای این که اگر حضرت میخواستند با این جمله اشاره به آن حوادث نمایند، باید میفرمودند: "و یلوح لائح". زیرا اگر خطبه اول امام (ع) بوده است هنوز جنگ جمل و صفین و حوادث دیگر پیش نیامده بود. بنابراین بعید نیست که مضمون سه جمله فوق یکی باشد و حضرت با عبارات مختلف بفرمایند که آنچه حق و حقیقت بود طلوع کرد و درخشید و آشکار گشت.
آغاز اعتدال حاکمیت و جایگزینی حاکمان
"و اعتدل مائل، و استبدل الله بقوم قوما و بیوم یوما"
( و ناراست معتدل شد، و خداوند گروهی را به جای گروهی و روزی را به جای روزی جایگزین نمود.)
"و اعتدل مائل" یعنی: خلافت مسلمانان که از مسیر خود منحرف شده بود با انتخاب امیرالمؤمنین (ع) و خلیفه شدن او معتدل شد. پیامبراکرم (ص) امیرالمؤمنین (ع) را به خاطر کمالات و شایستگی هایی که داشت برای خلافت بر مسلمانان تعیین و معرفی فرمودند؛ ولی مسیر خلافت را منحرف کردند و ابوبکر و عمر و عثمان در این مسند قرار گرفتند و در نتیجه خلافت کج و از راه حق منحرف شده بود. ولی اکنون که