"خطبه 152 - قسمت ششم"
منها:
"قد طلع طالع، و لمع لا مع، و لا ح لا ئح ، واعتدل مائل، واستبدل الله بقوم قوما و بیوم یوما، وانتظرنا الغیر انتظار المجدب المطر؛ و انما الائمة قوام الله علی خلقه، و عرفاؤه علی عباده، لا یدخل الجنة الا من عرفهم و عرفوه، و لا یدخل النار الا من أنکرهم و أنکروه."
در پایان درس گذشته این جمله حضرت را که میفرماید: "عالم اذ لا معلوم و رب اذ لا مربوب و قادر اذ لا مقدور" تا اندازه ای توضیح دادیم؛ ولی به نظر میرسد مطلب کاملا روشن نشده باشد. بنابراین در اینجا توضیحات بیشتری میدهیم. ممکن است این توضیحات در موارد دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرد.
اشاره ای به مقولات دهگانه
فلاسفه، ماهیات ممکنه جهان را به ده مقوله تقسیم کرده و یکی از آنها را "مقوله جوهر" و نه مقوله دیگر را "مقولات عرضیه" نامگذاری کرده اند. ممکنات شامل همه هستی غیر از خداوند است؛ و هر ماهیت ممکنی، زیر نام یکی از مقولات عشر جای میگیرد. وجه نامگذاری آنها به مقوله این است که آنها در پاسخ به سؤال از چیستی اشیاء گفته میشوند. به تعبیر اصطلاحی به "ما یقال فی جواب ما هو" مقوله میگویند. مقولات عرضی عبارتند از: کم، کیف، أین، متی، فعل، انفعال، اضافه، وضع و جدة .