وقتی کسی خدا را محدود کرد، او را معدود و شماره کرده و وحدت و یگانگی او را وحدت و یکی عددی پنداشته و او را در ردیف موجودات دیگر قرار داده و او را دارای ماهیت و ممکن الوجود دانسته و ازلی بودن او را ابطال کرده است.
بیان علامه مجلسی؛ در این باره
علامه مجلسی نیز در اینجا نکات و مطالب جالبی دارد که همه آنها را در اینجا نقل نمی کنیم. برای این که ایشان حدود هفت یا هشت احتمال ذکر میکند که بیان همه آنها مطلب را طولانی میکند. افرادی که مایل هستند بیشتر در این باره مطالعه کنند به "مرآة العقول" مرحوم مجلسی مراجعه نمایند.سوره نساء (4)، آیه 171.
یکی از اشکالاتی که مرحوم مجلسی بیان میکند این است که اگر قائل شویم که علم خداوند زائد بر ذاتش میباشد، نتیجه این میشود که خداوند به تنهایی خالق جهان نیست ! چون خداوند با علم و قدرتش جهان را خلق کرده است و بنابراین وقتی علم و قدرت را جدای از ذات دانستید پس در حقیقت صانع و خالق جهان را هشت چیز دانسته اید که عبارتند از: خداوند و هفت صفت کمالیه او.
خلاصه مرحوم مجلسی میگوید: لازمه زائد بودن صفات خداوند نسبت به ذاتش، تعدد صانع و خالق میباشد. به تعبیر دیگر لازمه عقیده اشاعره این است که ما چندین خالق در جهان داشته باشیم.
اشکال دیگری که ایشان مطرح میکند مطلبی است که قبلا هم به نحوی نسبت به آن اشاره داشتیم. ایشان میگوید: اگر بگوییم که خداوند صفات زائد بر ذات دارد، بنابراین ذات حق تعالی موجودی میشود محدود به این صفات و جدای از آنها؛ در نتیجه دیگر نمی توان او را غیرمتناهی دانست.