صفحه ۵۸۷

منزلت وجودی؛ همین طور است جدایی حق تعالی از غیر خود.

حضرت می‎فرماید: "البائن": خدا جداست اما "لابتراخی مسافة": نه این که به واسطه مسافت با موجودات دیگر فاصله دارد، بلکه از باب این که او غیرمتناهی است و دیگر موجودات متناهی هستند.

معنای آشکار و پنهان بودن خدا

"و الظاهر لا برؤیة"

( و آشکار، نه با دیدن.)

خدا برای انسانها و دیگر موجودات، هر کدام به نحوی ظاهر و روشن است. "و الظاهر لا برؤیة": خدا ظاهر است اما نه این که او را با چشم مادی مشاهده کنند. اساسا آن که واقعا ظهور دارد خداست؛ برای این که خداوند اصل هستی می‎باشد و دیگر موجودات پرتو او هستند، و پرتو و سایه شئ در حقیقت کم رنگ تر از آن می‎باشد.

بر این اساس است که امام حسین (ع) می‎فرماید: "أیکون لغیرک من الظهور ما لیس لک ؟"سوره حدید (57)، آیه 4. "آیا برای دیگری ظهوری هست که برای تو نباشد؟" خداوند برای دلها ظاهر است و بویژه برای اولیای خدا همیشه ظاهر و مورد توجه قلب آنهاست. قرآن کریم درباره رؤیت خدا در قیامت می‎فرماید: (وجوه یومئذ ناضرة ‏ الی ربها ناظرة ) سوره ق (50)، آیه 16. "چهره هایی آن روز خرمند؛ به پروردگار خویش نظاره دارند."

در اینجا ما از خدا غفلت داریم؛ ولی در قیامت که حقایق آشکار می‎شود و پرده کنار می‎رود، خداوند و عظمت او برای ما آشکار می‎گردد؛ ولی دیدن خدا در دنیا و آخرت به وسیله چشم مادی و طبیعی نیست.

ناوبری کتاب