صفحه ۵۸۴

دیدن مثالی

البته باید توجه داشته باشیم که دیدگاههای فوق درباره دیدن، مربوط به دیدن طبیعی و با چشم طبیعی است؛ وگرنه دیدن مثالی با چشم مثالی این شرایط را ندارد. وقتی شما خواب هستید، چشمان شما بسته است و بدن طبیعی شما زیر پتو و در خانه می‎باشد ولی با بدن مثالی در باغ حرکت می‎کنید و با چشمان مثالی مناظر زیبای آن را مشاهده می‎نمایید. در اینجا بدن و چشم طبیعی کاره ای نیست؛ بلکه آن چشم مثالی و گوش مثالی شماست که در باغ می‎بیند و آواز بلبلان را می‎شنود، و بدن مثالی شماست که در آنجا گردش می‎کند.

قرآن کریم می‎فرماید: (الله یتوفی الانفس حین موتها والتی لم تمت فی منامها فیمسک التی قضی علیها الموت و یرسل الاخری الی أجل مسمی ) ر.ک : شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 9، ص 149؛ و شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 3، ص 231. "خداست که جانها را هنگام مرگشان می‎گیرد و آن را که نمرده باشد در خوابش [ می‎گیرد] پس آن [ جان ] را که حکم مرگ بر آن رفته است نگاه می‎دارد و آن دیگر را تا مدتی معلوم باز می‎فرستد."

هنگام مرگ و همچنین در حال خواب، روح انسان گرفته می‎شود و به تعبیر آیه شریفه توفی می‎شود: (الله یتوفی الانفس حین موتها والتی لم تمت فی منامها) : خدا نفوس را هنگام مرگ و در عالم خواب تحویل می‎گیرد؛ (فیمسک التی قضی علیها الموت و یرسل الاخری الی أجل مسمی ) : پس آن نفسی را که بر آن حکم به مرگ کرده است نگاه می‎دارد و نفسی را که وقت مرگش نرسیده تحویل می‎دهد. تفاوت بین مرگ و خواب در این است که در حال مرگ این جدا شدن روح از بدن همیشگی و کامل است و در خواب این طور نیست؛ برای این که پس از بیداری روح باز می‎گردد. علاوه بر آن هنوز ارتباط و علاقه روح و بدن مقداری حفظ شده است؛ زیرا در حال خواب غذا هضم می‎شود، گردش خون ادامه دارد، نبض ها می‎زند و مانند آن.

ناوبری کتاب