صفحه ۵۷۷

"خطبه 152 - قسمت سوم"

"الاحد بلاتاویل عدد، و الخالق لا بمعنی حرکة و نصب، و السمیع لا باداة ، و البصیر لا بتفریق آلة ، و الشاهد لابمماسة ، و البائن لابتراخی مسافة ، و الظاهر لابرؤیة ، و الباطن لابلطافة . بان من الاشیأ بالقهر لها و القدرة علیها، و بانت الاشیاء منه بالخضوع له و الرجوع الیه."

در این خطبه حضرت در آغاز دلیلی برای اصل وجود خداوند و دلیل دیگری را نیز برای ازلیت آن وجود بیان کردند و در ادامه فرمودند که خداوند مانند ندارد و مشاعر انسان پذیرای او نیست و پرده ها حاجب او نمی شوند. در ادامه می‎فرماید:

معنای یگانگی خداوند

"الاحد بلاتاویل عدد"

( یکتا، بدون برگشت به یک عددی.)

یکی از صفات خداوند "أحد" می‎باشد و یک صفت دیگر او "واحد" بودن است. "الاحد بلاتاویل عدد": خدا یکتاست، اما یکی که مبدأ اعداد باشد نیست. خدا هم احد یعنی یکتا و هم واحد یعنی یک است.

معنای "أحد" این است که خداوند حقیقت واحده بسیطه ای است که دارای اجزاء نمی باشد؛ نه اجزای خارجی دارد و نه اجزای عقلی. برای این که خداوند محدود

ناوبری کتاب