انتخاب میکنید باید مطابق آن در خود خطبه مطلب وجود داشته باشد و آن را ذکر کنید؛ ولی به نظر میرسد احتمال دوم بهتر باشد، به این معنا که بگوییم یک عده از مردم به عنوان اعتراض و شکایت از بازاری ها نزد حضرت آمدند و از وضع نامناسب کیل ها و وزن ها و خراب بودن آنها شکایت کردند و حضرت هم با ایراد این خطبه به آنها میفرماید: چرا شما مردم موازین شرع را در معاملات خود رعایت نمی کنید؟ بر اساس این احتمال، عنوان خطبه کلی و شامل مکاییل و موازین هم میشود.
ناپایداری انسانها و آرزوهای دنیایی
"عباد الله ! انکم و ما تاملون من هذه الدنیا أثویأ مؤجلون"
( بندگان خدا ! به درستی که شما و آنچه شما از این دنیا آرزو دارید مهمانانی هستید با مدتی معین شده.)
عبارت "عباد الله" اساسا برای "ندا" است و در مورد آن به کار میرود. "أثویأ" جمع "ثوی" به معنای مهمان است؛ "مثوی" یعنی جایگاه، و "ثوی" هم به کسی گفته میشود که در یک جا ساکن شود. البته به ساکنی که سکونتش دائمی است معمولا "ثوی" نمی گویند، بلکه به کسی که مانند مهمان یک جای موقتی برای سکونت پیدا کرده است "ثوی" گفته میشود. بنابراین در اطلاق این کلمه بر کسی لازم نیست که حتما مهمان باشد، بلکه اگر سکونتش موقتی باشد نیز این کلمه را به کار میبرند.
حضرت با این عبارت میفرماید: بندگان خدا ! شما و هر چیزی که در این دنیا آرزویش را دارید همه موقتی هستید. هم خودتان مهمان و رفتنی هستید و هم مال و ثروتتان. وقتی که خودتان رفتید مال و ثروتتان هم تقسیم میشود. هم شما و هم آرزوهایتان موقتی و دارای اجل و مدت میباشید.