صفحه ۵۶۰

امام (ع) می‎فرماید: "و بمحدث خلقه علی أزلیته" یعنی: خداوند راهنمایی کرد به واسطه مخلوقی که حادث است بر ازلیت خودش.

دلیل بی مانند بودن خداوند

"و باشتباههم علی أن لا شبه له"

( و به همانند بودن آفریده ها بر این که مانندی برای او نیست.)

همه موجودات غیر از حق تعالی در این که ممکن و محتاج می‎باشند شبیه به هم هستند، موجودات عالم اجسام نیز همه جسم و حادث هستند و محل عوارض می‎باشند. وقتی غیر از حق تعالی موجودات همه هم سنخ هستند "حکم الامثال فی ما یجوز و ما لایجوز واحد".سوره اسراء (17)، آیه 44. در نتیجه این یکی که حادث است دیگری نیز حادث است، این یکی اگر علت بخواهد دیگری هم علت می‎خواهد. لذا از هم سنخی اینها که همه در یک ردیف و هم عرض هستند و همه حادثند، پی می‎بریم که خالق عالم باید از سنخ اینها و شبیه به اینها نباشد بلکه فوق اینها باشد؛ زیرا اگر او هم مانند خلق خود دارای ویژگی های مخلوقاتش باشد، دیگر نمی تواند موجودی فراتر از همه و به عنوان خدای جهان و مبدأ نظام هستی باشد.

حضرت می‎فرماید: از این که موجودات شبیه به هم و هماهنگ در حدوث بوده و همه جسم و محل عوارضند، می‎فهمیم آن که خالق است از سنخ اینها نیست و شبیه ندارد.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

ناوبری کتاب