شکم های خود وارد نسازید، به این دلیل است که شما در حضور خداوند هستید و هر گناهی انجام دهید مورد توجه خداوند میباشد و اوست که بر شما معصیت را حرام و راههای اطاعت و بندگی را تسهیل و آسان فرموده است. بنابراین تصور نکنید که اگر از لقمه های حرام استفاده نکنید از گرسنگی میمیرید. نه این طور نیست. برای این که اگر عمر انسان به دنیا باقی باشد، به هر ترتیب که باشد خداوند رزق و روزی او را میرساند. البته رزق و روزی که باید برسد، معنایش چلوکباب و جوجه کباب نیست بلکه گاهی نان و پنیر یا نان خالی میباشد؛ اگر انسان قانع باشد، رزق و روزی او به هر ترتیبی که باشد فراهم میشود.
"فانکم بعین من": پس شما در دید و حضور کسی هستید که "حرم علیکم المعصیة": بر شما معصیت را حرام کرده است "و سهل لکم سبل الطاعة": و راههای طاعت را برای شما آسان نموده است.
خلاصه حضرت در قسمت پایانی این خطبه، خطاب به کسانی که در حکومت ظالمانه دچار فتنه ها میشوند سفارش میفرماید که اولا: پرچمدار فتنه نباشید؛ و ثانیا: از کتاب و عترت جدا نشوید؛ و ثالثا: ظلم نکنید، و مظلوم بر خدا وارد شوید بهتر از آن است که ستمگر باشید؛ و رابعا: از راههای شیطانی و جاهایی که پرتگاه دشمنی با خدا و رسول است دوری نمایید؛ و خامسا: مواظب شکم خود باشید و غذای حرام به شکم خود و زن و بچه خود وارد نسازید، که خداوند رزق و روزی حلال را برای شما فراهم میسازد.
"خطبه 152 - قسمت اول"
و من خطبة له علیه السلام:
"الحمد لله الدال علی وجوده بخلقه، و بمحدث خلقه علی أزلیته، و باشتباههم علی أن لاشبه له."