البته شرایط تفاوت میکند و گاهی انسان تشخیص میدهد که اگر وارد یک پست و مقام حساسی نشود که مورد نیاز حکومت و مردم است، به جای او فرد دیگری آن مقام را اشغال میکند که بسیار به ضرر دین و مردم است. در این شرایط خاص، برخی افراد از ائمه (ع) اجازه میگرفتند و وارد حکومت میشدند و بعد هم تا میتوانستند به مردم و شیعیان خدمت میکردند.بحارالانوار، ج 2، ص 90، حدیث 14. نباید این طور باشد که اولا: انسان بدون حساب و کتاب، کمک کار و یاور ستمگران باشد؛ و ثانیا: اگر بنا بر ضرورتهایی در حکومت آنان عهده دار مسئولیتی شد، نباید بگوید ما که غرق هستیم پس تا آخر پیش برویم، بلکه باید تا جایی که ضرورت دارد و میتواند خدمت کند در آن پست و مقام باقی بماند. خلاصه حضرت میفرماید: در فتنه ها مواظب باشید پایگاه آنها و پرچم های بدعت ها نباشید.
2 - التزام به قرآن و عترت
"والزموا ما عقد علیه حبل الجماعة ، و بنیت علیه أرکان الطاعة"
( و ملازم باشید آنچه را ریسمان جماعت بر آن پیوند خورده، و پایه های طاعت بر آن بناگردیده است.)
آنچه حبل جماعت بر آن بسته شده و نیز ستونهای طاعت بر آن اساس استوار شده است همان کتاب و عترت است که در بعضی از روایات از آن به "حبلان" یا "دو ریسمان الهی" تعبیر شده است. به هر حال حضرت میفرماید: از کتاب و عترت یا ریسمان جماعت دست برندارید و ملازم آنها باشید.
"والزموا ما عقد علیه حبل الجماعة": و ملازم باشید آنچه را که بسته شده است بر آن ریسمان جماعت، یعنی کتاب و عترت؛ "و بنیت علیه أرکان الطاعة": و ستونهای طاعت بر آن اساس بنا شده است.