نفرین کردند، فتنه دیگری آغاز میشود که سرتاپای آن اضطراب است و شکننده مردم و جنگ آور میباشد.
"ثم یاتی بعد ذلک": پس از فتنه اول فتنه ای میآید "طالع الفتنة الرجوف": که اول آن فتنه اضطراب آور است "والقاصمة الزحوف": و شکننده مردم میباشد.
"فتزیغ قلوب بعد استقامة ، و تضل رجال بعد سلامة"
( پس دلهایی بعد از استواری منحرف میگردد، و مردانی بعد از سلامتی گمراه میشوند.)
به نظر میرسد که این عبارات بیشتر همان احتمالی را تایید میکند که ما عرض کردیم. چون اگر این فتنه دوم درباره چنگیزخان مغول باشد به لحاظ این که ظاهر فریبنده نداشتند و کافر بودند، نمی توان گفت که افراد سالمی از آنان فریب خوردند و گمراه شدند؛ ولی درباره بنی عباس این مطلب را میتوان مطرح کرد. برای این که بنی عباس در ابتدا واقعا ظواهری فریبنده داشتند و بسیاری از کسانی که بنی امیه را میشناختند و از بدیهای آنان با اطلاع بودند و زیر بار حکومت آنان نرفته بودند فریب خوردند. وقتی که ابومسلم خراسانی با آن وضع قیام کرد و بنی عباس هم شعار خود را حمایت از عترت و آل پیامبراکرم (ص) قرار داده و ابراز میکردند که خود نیز از عترت پیامبر هستند، بسیاری از افراد گمان کردند حکومت حق در حال تشکیل شدن است، لذا به انحراف کشیده شدند و دل آنان زنگار گرفت و پس از سلامتی از فتنه بنی امیه به دام گمراهی بنی عباس دچار شدند. لذا میفرماید: "فتزیغ قلوب بعد استقامة": وقتی که این فتنه دوم میآید دلهایی منحرف میشوند و زنگار میگیرند بعد از آن که مستقیم بودند "و تضل رجال بعد سلامة": و مردانی گمراه میشوند بعد از آن که از گمراهی سالم بودند.
در حقیقت میتوان گفت که چون بنی امیه چماقی و خشن برخورد میکردند و ظواهر شرع را نیز رعایت نمی کردند و مثلا حوض شراب درست مینمودند، مردم را