صفحه ۵۱۹

"بوائق" جمع "بائقة" به معنای بدی و مصیبت است.

در حدیثی آمده است که می‎فرماید: "لا یدخل الجنة عبد لا یأمن جاره بوائقه"سوره طور (52)، آیه 9. "وارد بهشت نمی شود بنده ای که همسایه اش از شرارتهای او امنیت نداشته باشد."

بسیاری از نعمت های الهی که باید موجب شکر بندگان شود، برای انسانهای بی ظرفیت یا کم ظرفیت مستی و فراموشی می‎آورد و در نهایت موجب غضب الهی و انتقام او می‎شود. این است که حضرت هشدار می‎دهند و می‎فرمایند: "فاتقوا سکرات النعمة": از مستی های نعمت بپرهیزید "واحذروا بوائق النقمة": و از مصیبت هایی که به دنبال آن غضب الهی بر شما نازل می‎شود حذر کنید. گاهی بر اثر کفران نعمت و مستی حاصل از پول و قدرت و مقام، مرگها و بلاهای کشنده می‎آید و یا خشکسالی می‎شود و یا نعمت هایی از انسان گرفته می‎شود.

به این مناسبت حدیثی از پیامبراکرم (ص) برای شما بخوانم که می‎فرماید: "والله ما الفقر أخشی علیکم و لکنی أخشی علیکم أن تبسط لکم الدنیا کما بسطت علی من کان قبلکم، فتنافسوها کما تنافسوهم و تهلککم کما أهلکتهم"سوره اسراء (17)، آیه 1. "به خدا سوگند که من از خطر فقر بر شما نمی ترسم ولی از این که دنیا چنان که بر پیشینیان شما گسترش یافت بر شما نیز توسعه یابد نگرانم؛ که در این صورت شما با یکدیگر بر سر دنیا مباهات می‎کنید و به رقابت می‎پردازید همان گونه که گذشتگان از شما هم بر سر دنیا و مال و قدرت آن به رقابت پرداخته و بر سر آن مباهات کردند، و در نتیجه همین دنیا و نعمت های آن شما را هلاک می‎کند همان طور که پیشینیان شما را هلاک ساخت." بنابراین گاهی ممکن است نعمت ها سبب هلاکت انسانها شود.

ناوبری کتاب