"اعتصام" به معنای چنگ زدن و محفوظ بودن میآید. "حبائل" جمع "حبالة" به معنای دامهای شیطان است؛ و "مخاتل" نیز به معنای وسیله کید و فریب میآید.
حضرت از خداوند میخواهد که او را در طرد و منع شیطان یاری فرماید و نیز او را از دامها و وسائل کید و فریب شیطان محفوظ دارد.
جایگاه بلند پیامبراکرم 6
"و أشهد أن محمدا عبده و رسوله و نجیبه و صفوته"
( و گواهی میدهم که محمد، بنده و فرستاده و پسندیده و برگزیده خداست.)
در تشهد نیز ابتدا شهادت به عبودیت پیامبر میدهیم و بعد شهادت به رسالت او. به این معنا که تا وقتی پیامبراکرم (ص) به مرحله عبودیت کامل نرسید، به مقام رسالت نائل نشد. مقام رسالت مقامی نیست که به هر کس داده شود. در سوره اسراء هم به عبودیت پیامبراکرم (ص) اشاره کرده است و میفرماید: (سبحان الذی أسری بعبده لیلا من المسجد الحرام الی المسجد الاقصی الذی بارکنا حوله ) بحارالانوار، ج 2، ص 226، باب 29، حدیث 3. "منزه است خداوندی که بنده خویش را شبانه از مسجدالحرام به مسجد دورتر که پیرامونش را با برکت ساخته ایم برد."
معراج پیامبر(ص) هم در اثر عبودیت کاملی است که آن حضرت به آن رسیده بود. این طور نیست که هر کسی را به آسمان ببرند بلکه باید به مراحل کامل عبودیت خداوند رسیده باشد. عبدالله و بنده واقعی خداوند کسی است که بر هوای نفس خود به طور کامل غالب، و مظهر تام اسماء و صفات حق تعالی و متخلق به اخلاق الهی