آیت‌الله منتظری

حیرت و سرگردانی زندگی می‎کنند؛ و بر اثر مستی قدرت، از حق و حقیقت، به روش آل فرعون غافل شدند. روش آل فرعون این بود که می‎دانستند فرعون باطل است و بی دلیل ادعای خدایی می‎کند، ولی چون فرعون حکومت داشت و بر آنان سیطره و قدرت یافته بود تسلیم و پیرو او شدند. این افراد هم روش پیروان فرعون را عملا پذیرفتند و عملا حق را با کسی دانستند که غلبه داشته باشد و پیروز شود.

باید توجه داشت مقصود از "السکرة" در اینجا "مستی قدرت" است که خطر آن از "مستی شراب" هم بیشتر است.

حضرت علی (ع) در خطبه 210 نهج البلاغه عبارت بسیار جالبی دارد که می‎فرماید: "و انما الناس مع الملوک و الدنیا الا من عصم الله": "و مردم همواره با پادشاهان و دنیا همراه هستند، مگر کسی را که خداوند نگاه و محفوظ داشته است."

این است که حضرت می‎فرماید: "و ذهلوا فی السکرة علی سنة من آل فرعون": این افراد از حق و حقیقت غفلت کردند و به روش آل فرعون پیرو کسی شدند که پیروز شده و غلبه یافته است. مردم معمولا مطابق فرمایش فوق، تابع پادشاهان و مطامع دنیا هستند.

"من منقطع الی الدنیا راکن، او مفارق للدین مباین"

( از بریده ای که به دنیا تکیه دارد، یا جدایی که با دین ناسازگاری دارد.)

گروهی که حضرت درباره آنان سخن می‎گفت و آنان را منبع و منشاء هر اشتباه و گناهی دانست دو دسته اند که در این عبارت آنان را به این صورت مشخص می‎کند:

1 - کسانی که خود را از دین جدا کردند و به دنیا پناه برده و به آن اعتماد و تکیه کردند. "من منقطع الی الدنیا راکن".