صفحه ۵۰۶

شناخته شده و باید با او جنگ می‎شد، اما پس از آن که عبدالملک پیروز شد و غلبه یافت، امام گردیده و اطاعت او واجب و جنگ با او حرام است. این افراد حق را از آن کسی می‎دانند که غلبه یابد و پیروز شود. هر کسی باشد تفاوتی نمی کند، و تبلیغ کردند "الحق لمن غلب"، حال آن که این سخن اساسا درست نیست و عصمت در امامت - مثل پیامبری - شرط است، امامت متمم رسالت است، مبقی شؤون رسالت است، و باید شخص معصوم مرتبط با وحی باشد و آن ائمه و عترتی هستند که پیغمبر معین کرده است. پس این خلفایی که باطل اند و آنهایی که اطراف آنان هستند، معادن هر خطایی هستند. "معادن کل خطیئة". "و أبواب کل ضارب فی غمرة": هر کس که سیر بکند در گردابها، یعنی در جهل و نادانی، این خلفا باب آن هستند و از مسیر خلفا و اطرافیان آنها افرادی که در هلاکت هستند پیدا شدند. آنان مسئول گناه و اشتباه کسانی می‎باشند که در اثر جهل و نادانی غرق در گردابهای ضلالت و گمراهی شدند. زیرا این خلفا و گناه آنان بود که باعث شد مردم پس از آنان هم نتوانند مسیر خلافت را به راه خود بازگردانند و بسیاری از آنان در گردابهای ضلالت و گمراهی غرق شوند.

"قد ماروا فی الحیرة ، و ذهلوا فی السکرة علی سنة من آل فرعون"

( تحقیقا در سرگردانی حرکت نمودند، و در بیهوشی بر روشی از پیروان فرعون غفلت ورزیدند.)

"مورة" به معنای حرکت است. قرآن که می‎فرماید: (یوم تمور السماء مورا) سوره روم (30)، آیه 38. یعنی: "زمانی که آسمان حرکت می‎کند حرکت کردنی."

حضرت می‎فرماید: این افراد در تحیر و سرگردانی حرکت کردند. به این معنا که هم خود و هم مردمی که به وسیله آنان گمراه شدند و حق برایشان مخفی ماند در

ناوبری کتاب