فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی"سوره شوری (42)، آیه 23. "من در میان شما دو چیز گرانبها را به جای گذارنده ام: کتاب خدا و عترتم را" سفارش اهل بیت را فرموده و نجات انسانها را در پیروی از آنان دانسته، ولی مردم آنان را رها کردند. "و هجروا السبب الذی أمروا بمودته": و آنان ترک کردند آن رشته ای را که به مودت آن امر شده بودند؛ که اهل بیت پیغمبر و عترت باشد.
نکته ای که در آیه خمس: (فآت ذا القربی حقه ) قابل توجه میباشد این است که "ذا القربی" را به صورت جمع نیاورده بلکه به صورت مفرد ذکر کرده است، که میتوان از آن نتیجه گرفت مقصود امام معصوم (ع) است که او در هر زمان یک فرد بیشتر نیست.
"و نقلوا البنأ عن رص أساسه، فبنوه فی غیر موضعه"
( و ساختمان را از بنیاد استوارش انتقال داده، پس آن را در غیر قرارگاهش ساختند.)
"رص" به معنای استواری و استحکام، و "أساس" به معنای پایه و بنیاد است. "رص أساسه" از باب اضافه صفت به موصوف است که در کلام عرب بسیار به کار میرود؛ و به معنای "أساس مرصوص" یعنی بنیان محکم میآید.
به نظر میرسد مقصود از بنیاد محکمی که پیامبراکرم (ص) آن را بنا نهاده بود و مردم آن را تغییر داده و در غیر جایگاه خود بناکردند، مسأله خلافت و حکومت پس از پیامبر(ص) میباشد. پیامبراکرم (ص) برای این که مسلمانان دچار سرگردانی نشوند، بنیاد محکمی برای خلافت بنیان نهاد و حضرت علی (ع) را در غدیر خم و در مواقع دیگر با مقدمات و شرح و تفصیل های خاص معین فرمود. ولی هنوز بدن پیامبراکرم (ص) روی زمین بود که این اساس را تغییر دادند و گفتند خلیفه باید توسط مهاجر و انصار تعیین