صفحه ۵۰۴

فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی"سوره شوری (42)، آیه 23. "من در میان شما دو چیز گرانبها را به جای گذارنده ام: کتاب خدا و عترتم را" سفارش اهل بیت را فرموده و نجات انسانها را در پیروی از آنان دانسته، ولی مردم آنان را رها کردند. "و هجروا السبب الذی أمروا بمودته": و آنان ترک کردند آن رشته ای را که به مودت آن امر شده بودند؛ که اهل بیت پیغمبر و عترت باشد.

نکته ای که در آیه خمس: (فآت ذا القربی حقه ) قابل توجه می‎باشد این است که "ذا القربی" را به صورت جمع نیاورده بلکه به صورت مفرد ذکر کرده است، که می‎توان از آن نتیجه گرفت مقصود امام معصوم (ع) است که او در هر زمان یک فرد بیشتر نیست.

"و نقلوا البنأ عن رص أساسه، فبنوه فی غیر موضعه"

( و ساختمان را از بنیاد استوارش انتقال داده، پس آن را در غیر قرارگاهش ساختند.)

"رص" به معنای استواری و استحکام، و "أساس" به معنای پایه و بنیاد است. "رص أساسه" از باب اضافه صفت به موصوف است که در کلام عرب بسیار به کار می‎رود؛ و به معنای "أساس مرصوص" یعنی بنیان محکم می‎آید.

به نظر می‎رسد مقصود از بنیاد محکمی که پیامبراکرم (ص) آن را بنا نهاده بود و مردم آن را تغییر داده و در غیر جایگاه خود بناکردند، مسأله خلافت و حکومت پس از پیامبر(ص) می‎باشد. پیامبراکرم (ص) برای این که مسلمانان دچار سرگردانی نشوند، بنیاد محکمی برای خلافت بنیان نهاد و حضرت علی (ع) را در غدیر خم و در مواقع دیگر با مقدمات و شرح و تفصیل های خاص معین فرمود. ولی هنوز بدن پیامبراکرم (ص) روی زمین بود که این اساس را تغییر دادند و گفتند خلیفه باید توسط مهاجر و انصار تعیین

ناوبری کتاب