میباشد؛ به همین جهت فریب خورده و بتدریج همه چیز را انکار و همه موازین اخلاقی و شرعی را زیر پا میگذارند و مرحله به مرحله به سقوط و آتش جهنم نزدیک تر میشوند.
2 - آیه دوم در سوره اسراء ذکر شده است: (و اذا أردنا أن نهلک قریة أمرنا مترفیها ففسقوا فیها فحق علیها القول فدمرناها تدمیرا) تذکرة الخواص، ص 363 و 364. "و چون بر آن شویم که شهری را نابود کنیم، خوشگذرانان آن را فرماییم تا در آن تباهی کنند؛ پس قول عذاب بر آن ثابت شود و آن را سخت درهم کوبیم."
این که میفرماید: (و اذا أردنا أن نهلک قریة ) : "وقتی بخواهیم قریه ای را هلاک کنیم" به این معنا نیست که خداوند بدون دلیل بخواهد گروهی را هلاک و گروه دیگری را نجات دهد؛ بلکه نظام تکوین به دست خداست. بنابراین تکوینا طوری است که وقتی مترفین و خوشگذرانان جامعه ای رها شدند و آنان با ثروت و قدرت خود هر چه توانستند زورگویی کردند و خلاف و فسق زیاد شد، مستحق عذاب الهی میشوند. پس (أمرنا مترفیها) یعنی: تکوینا مترفین را رها میکنیم (ففسقوا فیها) : پس در آنجا به فسق و فجور میپردازند و گناه زیاد میشود (فحق علیها القول ) : پس مستحق قول و وعده عذاب خدا میشوند (فدمرناها تدمیرا) : آنگاه ما آن شهر و منطقه را به سختی درهم میکوبیم.
حضرت علی (ع) نیز در اینجا همین مطلب را بیان میفرماید که گروهی کافر و مشرک یا مخالف حق بودند و اجلشان طول کشید و عمرشان طولانی شد تا بتدریج مستحق عقوبت و مذمت شوند و مستوجب تغییرات و دگرگونی ها گردند. به این معنا که وضع خوب آنان، به گرفتاری و بدبختی تبدیل میگردد و بعد هم کاملا مستحق جهنم میشوند.